Jeremia ŋɔ, “N Naa Korowii, saŋ bɛlbwa maa kpɔ n waa bil he sie la, he konee dɛɛ do som. Mɛɛ bol he waa bola dɛ́ pa bole aŋwɛnɛ ta waa. Ɛrɛɛ nyubinikpeɡ tena wobɛlbwa yon dɛɛ chiɡ ba kɛrɛdɛ nɔɔ? Ɛrɛɛ nɛnchɔɡa ɛɛ dɔ bosɔɔhna nɔɔ?
“He ta noɛ kɛŋɔ nɛra nɔ aa dɛ bol ŋɔ, men Korowii vɛh Israel ne Juda tena maa lee ba tɛ n te la aa? Ba hah n nɛra, dɛɛ nyiŋi ba nyubaahna, baa wola ban komɛl yerɛ, dɛɛ lii ba harɛfale bɛl nɛra.
Nyɔɡre kpo bwɛjena nɛra ɡalɡa bane ba ɡwɛɡre, dɛ ɡaaɡe la bwɛjen bɛl ta dɛ́ ka nyin nee nyɔ, ba ta dɔe. Ane a bwa, he ta berɛ ba n be. Men Korowiirii bola.
Juda tena ta ba nyobaɡa ta teŋɛ, dɛ chɔɡ ba ne men Korowii fɔo la. Ba ɛ waa maa kia Israel harɛ ta bwa, ne bwɛjen Jerusalam. Baala mo nɛŋhɔɔhra baa dɛ tomɛ voɡa bihaahna, dɛ kpɔ doŋa kah Korowii Dea la.