Tó kɛ fɔ i yɛ kó: «Só mín ŋé a ɲɛ́nnzhaafɛ nín, áa táa o la. A kɛ́ lo ndɛ́nmɛn, a yáa táa sofɛɛnin ngbee nɔ́ ní a dhyé ŋó ngúunnin ɲé. Áa i fwée kɛ́nan ni ile ɲɛ́n.
kɛ mansɔɔ i wɛ́ɛ sébhaaya o dí a man kɛ i síi Adamandhye ŋolu kunnan, kɛ́ ɲáanmanɲan wɛ́ɛbhɛɛ ó dí a yɛ́ mɔɔn ólu bɛ́ mán í wɛ́ɛ mínnu dí a mán.
A lo manko lo ndɛ́ a lá íkwɔ ké mɔɔn bhóo a bháalakɛ a yɛ, óyoo a manko lée fé nɔ́ la, kɛ a dhyɛman, kɛ mansɔɔ ale gbú lée ɲáanmanɲan o díla adamandhye ŋó bɛ́ mán, ɲáankii óni fé ŋó bɛ́.