«Ala yɛ́ Mansaya óo tɛ́nmɛn, o lée nín: Sɛɛntii o wɛ́ɛ bhɔ́ sɔɔjonan o mán kó a káa kɔndalakɛbhaa lu tá kɛ táa bháala kɛ́ a yɛ lɛ́zɛnnvyɛ ó lɔ.
Kaamɔɔndhye ŋólu táa sanmankanmɛɛ ó láse ywáa bɛ́ lɔ. Mantii Ɛnza ndɛ́ɛ i dhyɛmanla o bháala o lɔ. Aa sébhaaya lú dí i man ké ii káwananngo lú kɛ, kɛ yáa óyoo i yɛ lakawanikan ŋoo tínɲan le le.]
Ló nɔ la, kɛ i tó Mantii o bhátola, ke ii sún nɔn, Ní Sɛnnɛnyanin ŋó fɔ i yɛ kó: «Áa Baanabasi ní Sɔli bhyáa i laman ne yɛ, ŋwɛ́ɛn i kíi bháala mín ngánman o kósɔn.»
Aa gbáamyaan a yɛ́ɛla óni saa ólu la; Ní Sɛnnɛnyanin ŋo wɛ́ɛ a lasii Ala yɛ saa mínnu kúnnan, aa i kɔ́ɔsi cɛ́ɛne; aa i yáakii tó Kílisi yɛ́ mɔɔn olu lɔ, Ala wɛ́ɛ o mínnu kunmanka ní a gbú yée o le.
Wáa ndɛ́ɛ milila a man óo ngákan kɛ́ Epafoloditi lɔ́shaa kɛ táa á fɛ́ yénɔn, mádhyemannjɛ o, máalakɛɲɔɔn o, nzwaasiɲɔɔn o, áa o mín nɔ́shaa, manko tɛɛ fé mín nan, kɛ nan o dí né mán.
kɛ mansɔɔ a tɛ́ káa saya o mansɔɔ, Kílisi yɛ bháala o le kósɔn. Aa dyɛn a yɛ́ɛ ní o kwɔ, kɛ né lɔdhyɛman, álee gbúlu tɛ́ tɛ́ sé o kɛ́la wáati mín nɔn.
Mádhye ŋolu, án ɲɛn sɛɛ óni án ɲɛn yángatabhaala olu á kɔ́ɔnnɔn lɛ. Kɛ án ndo Ala yɛ Sanmankanmɛɛ o láse o bháala o la, án ni bháala kɛ sú ni tee kɛ án ɲɛɛ bhalo, ke án ngɛnan kɛ lwée ne mɔɔn sí ka.
Án ni gbɛ́ya o lala án ɲɛɛ ka, kɛ sɛɛ o myaan án nɔn, kɛ bháala míin ngɛ, kɛ mansɔɔ án ŋwɛ́ɛn án ɲéela Ala ɲáanman ŋo le lɔ, o mín ŋé mɔɔn olu bɛ́ Kísibhaa o le, wáa lánanbhaa olu i bɛ ɲɛn.