27 အုပ်ကြီးနှင့်တကွ ကိုယ်တော်အတွက် ရင်ဘတ်စည်တီးလျှက် ငိုကြွေးနေကြသော အမျိုးသမီးတို့သည်လည်း ကိုယ်တော်၏နောက်မှလိုက်ပါသွားကြ၏။
ကိုယ်တော်သည် ထိုသူတို့ဘက်သို့ လှည့်၍ “ဂျေရုဆလင်မြို့မှအမျိုးသမီးတို့၊ ငါ့အတွက် မငိုကြွေးကြနှင့်။ သင်တို့နှင့် သင်တို့၏သားသမီးတို့အတွက်သာ ငိုကြွေးကြလော့။
ါလိလဲဒေသမှ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်လာခဲ့သော အမျိုးသမီးများသည်လည်း သင်္ချိုင်းဂူကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်၏ခန္ဓာကိုယ်အား လှဲလျောင်းထားသည်ကိုလည်းကောင်း တွေ့မြင်ကြရလေ၏။
ထိုသို့သွားရာ၌ အနာရောဂါ ပျောက်ကင်းစေခြင်းခံခဲ့ရသူများနှင့် မကောင်းဆိုးဝါးပူးကပ်ခြင်းမှ ပျောက်ကင်းစေခဲ့ဖူးသော အမျိုးသမီးအချို့လည်း ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်ပါလာကြ၏။ ထိုအမျိုးသမီးတို့တွင် မကောင်းဆိုးဝါးခုနစ်ကောင် ထွက်ခဲ့သော မာဂဒလရွာသူ မာရိ၊
လူတိုင်းသည် ထိုသူငယ်မ သေဆုံးသွားသည့်အတွက် သည်းထန်စွာ ငိုကြွေးနေကြ၏။ သို့သော် ကိုယ်တော်က “မငိုကြနှင့်။ ဤသူငယ်မသည် သေသည်မဟုတ်။ အိပ်ပျော်နေခြင်းသာဖြစ်၏” ဟုမိန့်တော်မူသဖြင့်