30 သူဌေးက ‘အဖအာဗြဟံ၊ ဤမျှနှင့် မလုံလောက်ပါ။ သေသောသူတို့ထဲမှ တစ်စုံတစ်ဦးသည် သူတို့ထံသွား၍ ပြောပြမှသာ သူတို့သည် နောင်တသံဝေဂရကြပါလိမ့်မည်’ ဟုဆိုလေ၏။
ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ သင်တို့အား ငါဆိုသည်ကား သင်တို့အားလုံးသည်လည်း နောင်တသံဝေဂမရကြလျှင် ထိုနည်းတူပျက်စီးကြပေလိမ့်မည်။
ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ သင်တို့အား ငါဆိုသည်ကား သင်တို့အားလုံးသည်လည်း နောင်တသံဝေဂမရကြလျှင် ထိုနည်းတူပျက်စီးကြပေလိမ့်မည်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ သူသည် အော်ဟစ်ငိုကြွေးလျက် ‘အဖအာဗြဟံ၊ အကျွန်ုပ်ကို သနားတော်မူပါ။ အကျွန်ုပ်သည် ဤမီးလျှံထဲတွင် ဝေဒနာပြင်းစွာခံစားနေရသည့်အတွက် လာဇရု၏လက်ညှိုးကို ရေဆွတ်၍ အကျွန်ုပ်၏လျှာကို အေးစေဖို့ရန် သူ့ကို စေလွှတ်ပေးတော်မူပါ’ ဟုဆိုလေ၏။
ထိုအခါ အာဗြဟံက ‘သူတို့သည် မောရှေနှင့်အရိယာသူတော်စင်တို့ရေးသားထားသည့်ပညတ်ကျမ်းများကိုပင် မလိုက်နာကြလျှင် သေရာမှ ပြန်လာသူတစ်ဦး၏စကားကိုလည်း ယုံကြည်လက်ခံကြလိမ့်မည်မဟုတ်’ ဟုဆိုလေ၏” ဟူ၍မိန့်တော်မူ၏။
ကိုယ်တော်က ဇက္ခဲအား “သင်သည်လည်း အာဗြဟံ၏မျိုးဆက်ဖြစ်သည့်အတွက် ယနေ့မှစ၍ သင်နှင့်သင့်မိသားစုအားလုံးကို ဘုရားရှင်ကယ်မတော်မူပြီ။
ထို့ကြောင့် သင်တို့၏အပြစ်ဒုစရိုက်များမှ နောင်တသံဝေဂရပြီဆိုသည်ကို အလုပ်အားဖြင့် သက်သေပြကြလော့။ သင်တို့ကိုယ်သင်တို့ အာဗြဟံ၏မျိုးဆက်ဖြစ်သည်ဟူ၍ မဆိုကြနှင့်။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရားရှင်သည် သင်တို့နေရာ၌ အစားထိုးရန် ဤကျောက်ခဲများကိုပင် အာဗြဟံ၏မျိုးဆက်များအဖြစ် ဖန်ဆင်းလိုက်နိုင်သည်ဟု သင်တို့အား ငါဆိုမည်။