33 သို့သော် ခရီးထွက်လာသည့် ရှမာရိအမျိုးသားတစ်ဦးသည်ကား ထိုသူ့ကိုမြင်သည်နှင့် သနားကရုဏာသက်သဖြင့်
ထိုကဲ့သို့ပင် လေဝိအနွယ်ဝင်တစ်ဦးသည်လည်း ထိုနေရာသို့ရောက်လာပြီးလျှင် ထိုသူ့ကိုမြင်သော်လည်း အခြားလမ်းတစ်ဖက်မှရှောင်ထွက်သွားပြန်လေ၏။
သူ့အနားကို ချဉ်းကပ်လျက် သူ၏ဒဏ်ရာတို့ကို စပျစ်ရည်လောင်းပေးပြီး သံလွင်ဆီနှင့်သုတ်လိမ်းကာ အဝတ်ဖြင့်စည်းပေး၏။ ထို့နောက် သူ့အား မြည်းပေါ်တင်၍ တည်းခိုဆောင်သို့ခေါ်ဆောင်သွား၍ ပြုစုစောင့်ရှောက်လေ၏။
ကိုယ်တော်သည် ထိုမုဆိုးမကို မြင်သောအခါ သူမအား အလွန်သနားကရုဏာသက်ဝင်၍ “မငိုနှင့်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။