16 पहिन्का बेर जखुन हमरा कचहरीमे आपन सफाइ दैले परल छेलै तखुन हमर पक्छमे कोइ नै बाज्लै। सब गोरे हमरा छोइरदेल्कै। यि बातके दोस ओइसबके ककरो नै लागे।
तखैन सब चेलासब येसुके छोइरके भाइग गेलै।
“जब उसब तोरासबके पकैरके सभाघरसब, सासकसब आ अधिकारीसबके सामने लाबतौ, तब तुसब कनङ आ कथी जबाब देबही, या कथी कहे परतै से चिन्ता नै कर।
देख! समय आइबरहल छै, हँ, लग चैलएलै, जब तुसब चारुदिसन छिरिया जेब्ही। तुसब भाइगके आपन-आपन घर जेब्ही महज हमरा असगरे छोइर देब्ही। तैयो हम असगरे नै चियै, कथिलेत हमरसङे पिता छै।
“हौ भाइ-भैयारी आ बाबुसब, अहाँसबके अगा हम आपन तरफमे जे कहैले चाहैचियै से सुनु।”
महज हम जबाफ देलियै, रोमीसबके एहेन चलन नै छै, कोनो भि लोकके दन्ड देबेसे पहिने जबतक दोस लगाइबलाके अगा खरा भ्याके आपन बचाउके लेल जबाफ दैके मौका नै मिलैछै।
उ ठेङहुनिया द्याके जोरसे कहल्कै, “हे परभु, यि पापके दोस अकरौरके नै लागे।” अतहेक कहलाके बाद ओकर परान छुइटगेलै।
परेम हठी नै हैछै, नै जिद्दी हैछै। परेम आपने बारेमे मातरे नै सोचैछै, दिक्क नै मानैछै आ खराबीके हिसाब नै राखैछै।
कोइ कोइ हमर अधिकारके बारेमे सबाल करैछै। ओइसबके लेल हमर जबाफ एह्या चियै,
परमेस्वरसे एल दुखसे तोरासबमे केहेन उत्साह जगाइल्कौ, ओइके याद कर। आपनेके निरदोस साबित कराइके लेल केहेन उत्सुकता छौ। केहेन डाह, केहेन डर, केहेन पियास, केहेन जोस, नियाय हैकेलेल केहेन चाह छौ! सब बातमे तुसब आपनेके निरदोस साबित करनेचिही।
डाह करैबलासब सुध मनसे नै महज हमरा जहलमे औरो दुख दैकेलेल स्वारथ बिचारसे खिरिस्टके परचार करैछै।
तोरासबके हम आपन हिरदयमे राखनेचियौ। तोरासबके बारेमे अनङ करनाइ हमरा ठिक लाग्लै कथिलेकी हम जहलमे रहैबेर आ बाहरमे रहैबेर सुसमाचार परचार आ अकरा जोगाइबला काममे परमेस्वरके देल अनुगरहमे तुसब हमरसङे सहभागी भेलचिही।
तोरासबके थाहे छौ कि, एसियामे रहैबला सबगोरे हमरा छोइरके चैलगेलै, तै मेसे फुगेलस आ हरमोगेनस सोहो चियै।
कथिलेत डेमास सन्सारके मोहमे फैसके हमरा छोइरदेल्कै आ थेसलोनिकेमे चैलगेलै। केरसेन्स गलातियामे आ तितस दलमातियामे गेलछै।
ओकरसे तुहु होसियार रह, कथिलेत उ अपनासबके परचारके एकदम बिरोध करल्कौ।
बरु खिरिस्टके परभु माइनके आपन हिरदयमे सरदा कर। तोरासबमे भेल आसाके बिसयमे कोइ पुछताछ करैछौ त जबाफ दैले हर समय तयार रह।