Pwera pa sani myintras nagaingkod na siya sa paghusgar may ginpasabi sa iya an iya asawa, “Ayaw pagpakiaram sana na matanos na tawo kay sani na adlaw damo akoʼn gintios paagi sa panamguhan manungod sana na tawo.”
Ginhunga sinda ni Pilato, “Kay nano? Nano an karautan na nahimo niya?” Pero mas lalo lugod na nagsiriyak sindaʼn makusog na nagasabiʼn, “Ipako siya sa krus!”
Sa ikatulo na beses ginhunga ni Pilato an katawuhan, “Kay nano? Nano an karautan na nahimo niya? Wara akoʼn makita na dahilan kontra sa iya na dapat siya patayon, kaya ipalatigo ko na lang siya kag pakatapos palibrihon.”
“Kamatuudan, nano ina?” an hunga ni Pilato. Pakahunga sani nagluwas siya gihapon kag nagsabi sa mga Judio, “Wara akoʼn nakikita na sala kontra sani na tawo.
Pero, pag-usisa ko, naaraman na wara man siyaʼn nahimo na dapat patayon. Niyan, kay naghangyo siya mismo san paghusgar san emperador, kaya naisip ko na ipadara siya.
An Dios ninda Abraham, Isaac, Jacob, kag san aton iba na mga kalulululuhan amo an naghatag sa iya suruguon na si Jesus sin pwesto kaupod niya sa kalangitan. Siya an gin-intriga niyo kag ginsikway sa atubangan ni Pilato san gin-isipan pa sani na buhian siya.
Kitaa, kay ini si Jesus an pinakanamumuno na padi na angay sa pagbulig sa aton. Banal siya. Wara siyaʼn sala o maisabi sa iya, kaya iba siya sa mga makasal-anon kag ginagalangan gayod sa langit.
Dumduma an kamatayon ni Cristo na minsan lang gayod nangyari para sa mga kasal-an. Siya an matanos na namatay para sa makasal-anon agod madara kita sa Dios. Ginpatay siya bilang tawo pero nagkabuhay gihapon bilang espirito.