ذڪرياہ 1:7 - Muslim Sindhi Bible

⁷ دارا بادشاهہ جي شهنشاهيءَ جي ٻئي سال، سباط نالي يارهين مهيني جي چوويهين تاريخ تي مون زڪرياہ کي خداوند هڪ رويا ڏيکاري.

Sindhi Bible

⁷ دارا جي ٻئي سال جي يارهين مهيني جي چوويهن تاريخ، جو سباط جو مهينو آهي، خداوند جو ڪلام زڪرياہ بن برڪياہ بن عدو تي نازل ٿيو، تہ

ذڪرياہ 1:7 Iomraidhean Croise

ذڪرياہ 1:1

فارس جي بادشاهہ دارا جي شهنشاهيءَ جي ٻئي سال، اٺين مهيني ۾ مون زڪرياہ ولد برڪياہ ولد عدو کي خداوند فرمايو تہ

ذڪرياہ 1:6

پر ڏسو، منهنجا اهي حڪم ۽ قاعدا قانون جيڪي مون پنهنجي ٻانهن نبين جي معرفت چيا هئا، سي اڄ بہ قائم آهن. انهن مطابق ئي مون کين سزا ڏني. آخرڪار هو توبهہ‌تائب ٿيا ۽ مڃيائون تہ مون قادر‌مطلق ساڻن اهڙو ئي سلوڪ ڪيو، جنهن جي هو لائق هئا ۽ جنهن جو مون ارادو ڪري ڇڏيو هو.‘“

ذڪرياہ 1:8

رات جي وقت مون رويا ۾ ڏٺو تہ منهنجي اڳيان هيٺاهين ماٿريءَ ۾ مينديءَ جا وڻ آهن، تڏهن ڇا ڏسان تہ ڳاڙهي گھوڙي تي سوار هڪڙو ملائڪ انهن مينديءَ جي وڻن جي وچ ۾ مون آڏو اچي بيٺو. هن جي پٺيان ڳاڙهي، ابلق ۽ اڇي رنگ وارن گھوڙن تي ڪي ٻيا بہ سوار هئا.

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 23:35

انهيءَ لاءِ تہ سڀني نيڪن جو خون جيڪو ڌرتيءَ تي وهايو ويو سو اوهان جي ڳچيءَ ۾ پوي، يعني نيڪ هابيل کان وٺي برڪياہ جي پٽ زڪرياہ جي خون تائين، جنهن کي اوهان هيڪل جي اڱڻ ۾ قربان‌گاهہ ۽ مقدس جاءِ جي وچ ۾ ماريو هو.