رُوت 2:6 - Muslim Sindhi Bible

⁶ رکوالي ورندي ڏيئي چيو تہ ”اها هڪڙي ڌاري نوجوان عورت آهي، جا موآب جي ملڪ مان نعوميہ سان گڏجي آئي آهي.

Sindhi Bible

⁶ ۽ اُهو نوڪر جو لاباري وارن تي رکيل هو، تنهن ورندي ڏيئي چيو تہ اها موآبڻ ڇوڪري آهي جا موآب جي ملڪ مان نعوميءَ سان گڏجي موٽي آئي آهي.

رُوت 2:6 Iomraidhean Croise

پيدائش 15:2

پر ابرام جواب ڏنو تہ ”اي خداوند خدا! تنهنجي انعام مان مون کي ڪهڙو فائدو پهچندو، ڇو تہ آءٌ بي‌اولاد آهيان؟ منهنجو وارث تہ رڳو منهنجي گھر جو نوڪر اليعزر دمشقي آهي. جيئن تہ تو مون کي اولاد ڪونہ ڏنو آهي، سو اهو ئي منهنجي ملڪيت جو وارث ٿيندو.“

پيدائش 24:2

هڪڙي ڏينهن هن پنهنجي پراڻي نوڪر کي سڏيو، جيڪو سندس سڄي ملڪيت سنڀاليندو هو ۽ چيائينس تہ ”پنهنجو هٿ منهنجي ران جي هيٺان رک.

پيدائش 39:4

تنهنڪري يوسف تي هن جي مهربانيءَ جي نظر ٿي، سو کيس پنهنجو خاص خدمتگار بڻايائين. فوطيفار يوسف کي پنهنجي گھر جو مختيار مقرر ڪيو ۽ جيڪي ڪجھہ وٽس هو سو سڀ هن جي هٿ ۾ ڏيئي ڇڏيائين.

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 20:8

جڏهن سانجھي ٿي تہ مالڪ پنهنجي منشيءَ کي چيو تہ ’مزدورن کي سڏي کين مزدوري ڏي. پهريائين انهن کي ڏيڻ شروع ڪر جيڪي پڇاڙيءَ ۾ ڪم تي بيٺا هئا ۽ پڇاڙيءَ ۾ انهن کي ڏي جيڪي پهريائين ڪم تي بيٺل هئا.‘

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 24:45

عيسيٰ کين وڌيڪ چيو تہ ”پوءِ مون کي ٻڌايو تہ وفادار ۽ سياڻو نوڪر ڪير آهي، جنهن کي سندس مالڪ پنهنجي نوڪرن چاڪرن مٿان مقرر ڪري ويو هجي تہ انهن کي کاڌو پيتو پوري وقت تي ڏئي؟

رُوت 1:16

پر رُوت وراڻيو تہ ”مون کي ائين نہ چئُہ تہ آءٌ تو کي ڇڏي وڃان، مون کي پاڻ سان گڏ هلڻ کان نہ موٽاءِ. جيڏانهن تون ويندينءَ اوڏانهن آءٌ بہ وينديس، جتي تون رهندينءَ آءٌ بہ اتي ئي رهنديس. جيڪا قوم تنهنجي آهي سا منهنجي بہ ٿيندي، جيڪو خدا تنهنجو آهي سو ئي منهنجو بہ ٿيندو.

رُوت 1:19

پوءِ ٻيئي ڄڻيون وري هليون ۽ بيت‌لحم ۾ اچي پهتيون. انهن جي پهچڻ تي سڄو شهر حيرت ۾ پئجي ويو ۽ عورتن کان رڙيون نڪري ويون تہ ”ڇا سچ پچ اها نعوميہ آهي؟“

رُوت 1:22

اهڙيءَ طرح نعوميہ پنهنجي موآبي ننهن رُوت سان گڏ موآب کان بيت‌لحم ۾ موٽي آئي. انهن ڏينهن ۾ جوَن جي فصل جي لاباري جي شروعات هئي.

رُوت 2:5

تڏهن بوعز لاباري ڪرڻ وارن مٿان مقرر ڪيل پنهنجي رکوالي کان پڇيو تہ ”هيءَ نوجوان عورت ڪير آهي؟“

رُوت 2:7

هن مون کي چيو تہ ’مهرباني ڪري مون کي لاباري ڪرڻ وارن جي پٺيان ٻڌل سٿرين جي وچان ڪريل سنگ ميڙي گڏ ڪرڻ جي اجازت ڏي.‘ سو هن اچي صبح کان وٺي هن وقت تائين ساندهہ ڪم پئي ڪيو آهي. رڳو ٿوري دير لاءِ ڇپري هيٺان ساهہ پٽيو اٿس.“