Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




رُوت 2:13 - Muslim Sindhi Bible

13 رُوت وراڻيس تہ ”منهنجا وڏيرا! شال توهان جي مهربانيءَ جي نظر مون تي رهي. توهان پنهنجي ٻانهيءَ سان مهربانيءَ سان ڳالهائي دلداري ڏني آهي، توڻي جو آءٌ توهان جي نوڪرياڻين مان ڪنهن هڪڙيءَ جهڙي بہ ناهيان.“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Sindhi Bible

13 تڏهن هن چيو، تہ منهنجا سائين، ڀلي تہ تنهنجي نظر ۾ مون کي مان ملي، ڇالاءِ جو تو مون کي تسلي ڏني آهي، ۽ تو پنهنجي ٻانهيءَ سان مهربانيءَ سان ڳالهايو آهي، جيتوڻيڪ آءٌ تنهنجن ٻانهين مان هڪڙيءَ جو مٽ نہ آهيان.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




رُوت 2:13
15 Iomraidhean Croise  

جڏهن قاصد يعقوب وٽ موٽي آيا تہ کيس ٻڌايائون تہ ”اسين توهان جي ڀاءُ عيسوءَ وٽ وياسين. هو چار سؤ جوان ساڻ ڪري پاڻ توهان سان ملڻ لاءِ اچي ٿو.“


پر يعقوب وراڻيو تہ ”نہ، هاڻي جيڪڏهن توهان مون تي مهربانيءَ جي نظر ڪئي آهي تہ ڀلائي ڪري منهنجي سوکڙي قبول ڪريو، ڇو تہ منهنجي لاءِ توهان جو منهن ڏسڻ خدا جي منهن ڏسڻ وانگر آهي جو توهان مون تي اهڙا راضي ٿيا آهيو.


تڏهن عيسوءَ چيو تہ ”چڱو ڀلا جيڪي ماڻهو مون وٽ آهن تن مان ڪي تو وٽ ڇڏي ٿو وڃان.“ پر يعقوب چيس تہ ”انهيءَ جي ڪهڙي ضرورت آهي؟ منهنجي لاءِ رڳو منهنجي آقا جي مهربانيءَ جي نظر ئي ڪافي آهي.“


پوءِ عيسوءَ پڇيو تہ ”هي سڄو ٽولو جيڪو مون کي اچي گڏيو آهي تنهن مان تنهنجو ڪهڙو مطلب آهي؟“ يعقوب وراڻيو تہ ”انهيءَ لاءِ تہ تو آقا جي مون تي مهربانيءَ جي نظر ٿئي.“


هن جي دل يعقوب جي ڌيءَ ديناہ سان لڳي ويئي. هو کيس پيار ڪرڻ لڳو ۽ ساڻس مٺيون مٺيون ڳالهيون ڪيائين.


شال قادرِمطلق خدا انهيءَ کي اوهان تي مهربان ڪري، تہ جيئن هو بنيامين ۽ اوهان جي ٻئي ڀاءُ کي اوهان سان گڏ ڇڏي ڏئي. باقي جيڪڏهن آءٌ بي‌اولادي ٿيان تہ ٿيان.“


تڏهن بادشاهہ ضيبا کي چيو تہ ”مفيبوست جي جيڪا بہ شيءِ آهي سا سڀ هاڻي تنهنجي آهي.“ ضيبا وراڻي ڏيندي چيو تہ ”آءٌ تعظيم بجا ٿو آڻيان، اي منهنجا آقا بادشاهہ! شل آءٌ تنهنجي نظر ۾ مان لهان.“


خداوند جو خوف ڏاهپ جي سکيا آهي، نماڻائيءَ سان ئي مان مرتبو ملي ٿو.


پوءِ انهيءَ ڏينهن هوءَ مون کي وري پنهنجو مڙس سڏيندي، ۽ اڳتي مون کي پنهنجو بعل نہ سڏيندي،


ذاتي لالچ ۽ اجائي هٺ کان ڪجھہ بہ نہ ڪريو، پر نماڻائيءَ سان هر ڪو ٻئي کي پاڻ کان بهتر سمجھي.


پوءِ هن جو مڙس کيس پرچائي واپس وٺي اچڻ لاءِ هن جي پٺيان ويو. هن پاڻ سان پنهنجو نوڪر ۽ ٻہ گڏهہ بہ ڪاهيا. هو اتي پهتو تہ اها عورت کيس پنهنجي پيءُ جي گھر ۾ وٺي ويئي. جڏهن انهيءَ عورت جي پيءُ کيس ڏٺو تڏهن خوشيءَ سان سندس آڌرڀاءُ ڪيائين.


شال خداوند تو کي تنهنجي ڪم جو اجورو ڏئي، شال خداوند، بني اسرائيل جي خدا کان تو کي پورو انعام ملي، هائو، انهيءَ کان جنهن جي پرن جي پاڇي هيٺ تو اچي پناهہ ورتي آهي.“


مانيءَ مهل بوعز رُوت کي چيو تہ ”هيڏانهن اسان وٽ اچ، اچي چرهاڻ سان ماني کاءُ.“ سو هوءَ لاباري ڪرڻ وارن سان وڃي ويٺي ۽ بوعز کيس ڪجھہ ڀڳل اناج ڏنو. هن ڍءُ ڪري کاڌو ۽ ڪجھہ بچايائين بہ.


تنهن تي حنہ چيس تہ ”شل تنهنجي هن ٻانهيءَ تي هميشہ تنهنجي مهربانيءَ جي نظر هجي.“ پوءِ هوءَ موٽي ويئي ۽ وڃي ماني کاڌائين. ان کان پوءِ سندس چهرو غمگين نہ رهيو.


تڏهن هوءَ اُٿي ۽ پيشاني زمين تي رکي تعظيم ڪري چوڻ لڳي تہ ”آءٌ پنهنجي آقا جي نوڪرن جي پيرن ڌوئڻ واري ٻانهي آهيان.“


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan