زبور 139:4 - Muslim Sindhi Bible

⁴ ان کان اڳ جو ڪا ڳالهہ منهنجيءَ زبان تي اچي، ڏس، اي خداوند! تون انهيءَ کي پوريءَ طرح ڄاڻي وٺين ٿو.

Sindhi Bible

⁴ ڇو جو اي خداوند منهنجي وات ۾ اهڙو ڪو لفظ ڪونهي، جنهن جي توکي پوري خبر نہ هجي.

زبور 139:4 Iomraidhean Croise

ايوب 38:2

”تون ڪير ٿيندو آهين جو پنهنجي اڻ‌ڄاڻائيءَ وارين ڳالهين سان منهنجي ڏاهپ جي ڪمن بابت ايترو ڳالهائين ٿو؟

ايوب 42:3

تون چوين ٿو تہ مون تنهنجي حڪمت بابت پڇڻ جي جرئت ڪيئن ڪئي آهي، جڏهن تہ آءٌ بلڪل اڻ‌ڄاڻ آهيان. بيشڪ مون اهڙين حيرت‌ناڪ ڳالهين بابت ڳالهايو آهي، جيڪي منهنجي سمجھہ کان گھڻو مٿي هيون ۽ جن بابت مون کي ڪا ڄاڻ نہ هئي.

ايوب 8:2

”ڪيستائين تون اهي ڳالهيون پيو ڪندين؟ ڪيستائين تنهنجيون ڳالهيون آنڌي طوفان جيان هونديون؟

زبور 19:14

اي خداوند! اي منهنجا محافظ! ۽ اي مون کي ڇڏائڻ جو حق رکندڙ! شال منهنجيون ڳالهيون ۽ منهنجا خيال تو وٽ قبول پون!

يرمياہ 29:23

انهيءَ سبب جو هنن مون کي ڪاوڙائڻ جهڙا ڪم ڪيا، يعني ٻين ماڻهن جي زالن سان زناڪاري ڪيائون ۽ منهنجي نالي تي ڪوڙيون ڳالهيون ڪيائون جيڪي مون کين نہ چيون هيون. مون کي اها سڄي خبر آهي ۽ آءٌ خداوند پاڻ ان جو گواهہ آهيان.‘“

صفنياہ 1:12

ان وقت آءٌ بتي کڻي يروشلم ۾ تلاشي وٺندس، ۽ انهن کي سزا ڏيندس، جيڪي دولت سبب بي‌فڪرا ٿي دل ۾ چون ٿا تہ ’خداوند وٽان نہ چڱائي ٿيندي ۽ نہ مندائي.‘

يعقوب 1:26

جيڪڏهن ڪو ماڻهو پاڻ کي ديندار ٿو سمجھي پر پنهنجي زبان کي ضابطي ۾ نہ ٿو رکي تہ سندس دينداري اجائي آهي ۽ اهو پاڻ کي دوکو ٿو ڏئي.