ڳاڻاٽو 24:1 - Muslim Sindhi Bible

¹ هاڻ جڏهن بلعام ڏٺو تہ خداوند جي نظر ۾ بني اسرائيل کي ئي برڪت ڏيڻ سٺو آهي، تڏهن هو اڳي وانگر فال ڪڍڻ ڪين ويو، بلڪ بيابان ڏانهن کڻي منهن ڪيائين.

Sindhi Bible

¹ جڏهن بلعام ڏٺو تہ خداوند جي مرضي آهي تہ آءٌ اسرائيل کي برڪت ڏيان، تڏهن هو ٻين وقتن وانگر فال ڪڍڻ ڪين ويو، پر بيابان ڏانهن منهن ڪري هليو ويو.

ڳاڻاٽو 24:1 Iomraidhean Croise

ڳاڻاٽو 22:13

بلعام صبح جو اُٿي بلق جي موڪليل اڳواڻن کي چيو تہ ”اوهين پنهنجي ملڪ ڏانهن موٽي وڃو. خداوند مون کي اوهان سان هلڻ لاءِ موڪل نہ ٿو ڏئي.“

ڳاڻاٽو 22:7

سو موآبين ۽ مديانين جا اڳواڻ بني اسرائيل تي لعنت وجھائڻ لاءِ رقم کڻي بلعام وٽ ويا ۽ کيس بلق بادشاهہ جو پيغام ڏنائون.

ڳاڻاٽو 23:15

تڏهن بلعام بلق کي چيو تہ ”توهان هتي پنهنجي قربانيءَ وٽ بيهو، آءٌ هوڏانهن وڃي خداوند سان ملي اچان.“

ڳاڻاٽو 23:20

ڏس، مون کي برڪت ڏيڻ جو حڪم مليو آهي، هاڻي خدا جي ڏنل برڪت کي آءٌ ڪيئن ٿو بدلائي سگھان؟

ڳاڻاٽو 23:23

سو بني يعقوب تي ڪوبہ جادو ڪين هلندو، نڪي بني اسرائيل تي ڪنهن فال جو ڪو اثر ئي ٿيندو. بلڪ مٿن انهن ڳالهين جو اثر نہ ٿيندو ڏسي هر ڪو چوندو تہ ’واہ، خدا پنهنجي قوم لاءِ ڇا ڇا نہ ڪيو آهي!‘

ڳاڻاٽو 23:28

سو بلق بلعام کي پعور جبل جي چوٽيءَ تي وٺي ويو، جتان هيٺ بيابان نظر ٿي آيو.

ڳاڻاٽو 23:3

تنهن بعد بلعام بلق کي چيو تہ ”توهان هتي پنهنجيءَ قربانيءَ وٽ بيهو ۽ آءٌ ٿورو پرڀرو وڃان ٿو. ٿي سگھي ٿو تہ خداوند مون سان ملڻ لاءِ اچي. سو جيڪي هو مون تي ظاهر ڪندو سو آءٌ توهان کي ٻڌائيندس.“ پوءِ هو هڪڙي ويران ٽڪريءَ تي چڙهي ويو.

ڳاڻاٽو 23:30

بلق ائين ئي ڪيو جيئن بلعام کيس چيو. هن هر هڪ قربان‌گاهہ تي هڪڙي وهڙي ۽ هڪڙي گھٽي جي قرباني ڪئي.

ڳاڻاٽو 31:16

انهن عورتن ئي تہ بلعام جي چوڻ تي پعور واري ڳالهہ ۾ قوم کي پنهنجي خداوند کان ڦيري ڇڏيو هو، جنهن ڪري خداوند جي قوم ۾ وبا پيئي هئي.

مڪاشفو 2:14

پر مون کي اوهان کان ڪجھہ شڪايتون آهن تہ اوهان وٽ ڪي اهڙا ماڻهو آهن جيڪي بلعام جي تعليم تي عمل ڪن ٿا، جنهن بلق بادشاهہ کي سيکاريو ٿي تہ بني اسرائيل کي ڪيئن گمراهہ ڪري جو اهي بتن تي قربان ڪيل کاڌو کائين ۽ زنا ڪن.

1.سموئيل 24:20

هاڻي مون کي يقين آهي تہ تون ضرور بادشاهہ ٿيندين ۽ بني اسرائيل جي حڪومت تنهنجي ئي هٿ ۾ قائم ٿيندي.

1.سموئيل 26:2

تڏهن سائول بني اسرائيل جا ٽي هزار چونڊ ماڻهو ساڻ ڪري، دائود کي ڳولڻ لاءِ هڪدم زيف جي بيابان ڏانهن روانو ٿيو.

1.سموئيل 26:25

تڏهن سائول دائود کي چيو تہ ”اي منهنجا پٽ دائود! شل تون برڪت وارو هجين. تون وڏا وڏا ڪم ڪندين ۽ ضرور فتحياب ٿيندين.“ پوءِ دائود پنهنجو رستو وٺي هليو ويو ۽ سائول پنهنجي گھر ڏانهن موٽي آيو.