1 خداوند موسيٰ کي فرمايو تہ
1 ۽ خداوند موسيٰ کي فرمايو ۽ چيائينس تہ
اوهين چوري نہ ڪريو.
”جيڪڏهن ڪو ماڻهو ڏاند يا رڍ چورائي ۽ انهيءَ کي ڪهي يا وڪڻي ڇڏي، تہ اهو هڪڙي ڏاند جي عيوض پنج ڏاند ۽ هڪڙيءَ رڍ جي عيوض چار رڍون ڀري ڏئي.
جيڪڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي پاڙيسريءَ کي ڪي روڪ پئسا يا ڪو ٻيو سامان امانتطور رکڻ لاءِ ڏئي ۽ اهي انهيءَ ماڻهوءَ جي گھر مان چورائجي وڃن، تہ پوءِ جيڪڏهن چور هٿ اچي تہ اهو چور انهيءَ کان ٻيڻو عيوضو ڀري ڏئي.
پوءِ اهو ماڻهو پنهنجي قصور جي تلافيءَ واسطي قربانيءَ لاءِ هڪڙو گھٽو مون خداوند جي حضور ۾ خيمي جي اڱڻ واري در وٽ آڻي.
اها قصور جي تلافيءَ واسطي قرباني آهي، ڇاڪاڻ تہ هو مون خداوند جو ڏوهاري آهي.“
”جيڪڏهن ڪو ماڻهو گناهہ ڪري مون خداوند جي انحرافي ڪري، جو ڪنهن امانت يا ڏيتي ليتيءَ ۾ پنهنجي پاڙيسريءَ سان بيايماني ڪري، يا سندس ڪا شيءِ ڦري يا اهڙيءَ طرح پاڙيسريءَ سان ڪا ٺڳي ڪري،
جيڪو سلامتيءَ جي قربانيءَ جو رت ۽ چرٻي پيش ڪري.
گھر اندر زڪئي اُٿي بيهي خداوند کي چيو تہ ”ڏسو، اي خداوند! آءٌ پنهنجي ملڪيت جو اڌ غريبن کي ٿو ڏيان ۽ جيڪڏهن مون ڪنهن کي ٺڳيو آهي تہ آءٌ کيس چئوڻا ڪري موٽائي ڏيندس.“