يرمياہ 43:7 - Muslim Sindhi Bible

⁷ سو هو خداوند جي نافرماني ڪندي مصر جي ملڪ ۾ داخل ٿيا ۽ تحفنيس شهر تائين اچي پهتا.

Sindhi Bible

⁷ ۽ هو مصر جي ملڪ ۾ آيا؛ ڇالاءِ جو هنن خداوند جو حڪم نہ مڃيو: بلڪ هو تحفنحيس تائين بہ آيا.

يرمياہ 43:7 Iomraidhean Croise

2.بادشاهَہ 25:26

انهيءَ ڪري سڀ ماڻهو، ننڍا توڙي وڏا ۽ لشڪر جا سالار پڻ بابلين جي ڊپ کان مصر ڏانهن ڀڄي ويا.

2.تواريخ 25:16

جيئن تہ اڃا هو بادشاهہ سان ڳالهائي رهيو هو تہ بادشاهہ وچ ۾ چيس تہ ”ڇا مون تو کي پنهنجو صلاحڪار بڻايو آهي؟ هاڻي بس ڪر تہ مارائي نہ ڇڏيانءِ.“ تڏهن نبيءَ کڻي بس ڪئي، پر ويندي ويندي بادشاهہ کي ائين چيائين تہ ”هاڻي مون کي معلوم ٿي ويو تہ خدا تو کي ناس ڪرڻ جو ارادو ڪيو آهي، ڇاڪاڻ تہ تو اهڙو ڪم ڪيو آهي ۽ منهنجي صلاح بہ ٻڌڻ نہ ٿو چاهين.“

يسعياہ 30:2

اهي مون کان پڇڻ کان سواءِ ئي، مدد لاءِ مصر ڏانهن ٿا ڀڄن، انهيءَ لاءِ تہ فرعون سندن حفاظت ڪري، ۽ هو مصر جي پاڇي ۾ پناهہ حاصل ڪن.

يسعياہ 30:4

جيتوڻيڪ سندن ايلچي اڳ ۾ ئي مصر جي شهرن ضُعن ۽ حنيس ۾ پهچي چڪا آهن،

يرمياہ 2:16

هائو، بني نوف ۽ بني تحفنيس بني اسرائيل قوم جي کوپڙي ڏاري وڌي آهي.

يرمياہ 41:17

جيئن تہ يوحنان ۽ سندس لشڪر وارا بابلين کان ڊنا ٿي، ڇاڪاڻ تہ اسماعيل جِدلياہ ولد اخيقام کي قتل ڪيو هو، جنهن کي بابل جي بادشاهہ انهيءَ ملڪ تي گورنر مقرر ڪيو هو، سو هو بابلين کان بچڻ لاءِ ماڻهن کي وٺي مصر ڏانهن روانا ٿيا. واٽ تي اهي بيت‌لحم جي ويجھو گيروت‌ڪمهام ۾ ترسيا.

يرمياہ 42:21

اڄ مون اوهان کي اهو سڀ ڪجھہ ٻڌائي ڇڏيو آهي، جيڪي خداوند اسان جي خدا اوهان کي ٻڌائڻ لاءِ مون کي فرمايو. پر اوهين انهن سڀني ڳالهين جي نافرماني ڪري رهيا آهيو.

يرمياہ 44:1

خدا جو اهو فرمان جيڪو اتر مصر جي شهرن مجدال، تحفنيس، نوف ۽ ڏکڻ مصر جي علائقي ۾ رهندڙ سڀني يهوداہ وارن متلعق مون يرمياہ تي نازل ٿيو سو هي هو تہ

يرمياہ 44:24

پوءِ مون انهن سڀني کي، خاص طور عورتن کي چيو تہ ”اي يهوداہ وارؤ! اوهين جيڪي مصر ملڪ ۾ ٿا رهو، سي سڀ خداوند جو هي فرمان ٻڌو.

يرمياہ 46:14

خداوند ٿو فرمائي تہ ”اي يرمياہ! تون مصر ۾ هي اعلان ڪر، بلڪ ان جي شهرن مجدال، نوف ۽ تحفنيس ۾ پڌرائي ڪر تہ ’اوهين جنگ لاءِ سنبري بيهو ۽ تيار ٿيو، ڇاڪاڻ تہ جنگ توهان جي آس‌پاس وارن کي ڳڙڪائيندي ٿي اچي.

حزقي ايل 30:18

جڏهن آءٌ تحفنحيس شهر ۾ مصر جي حڪمرانيءَ جي پاڃاري ڀڃي ڇڏيندس، تڏهن انهيءَ جو طاقت وارو فخر مٽجي ويندو، ۽ ان جا رهاڪو قيد ڪري جلاوطن ڪيا ويندا. ان وقت تحفنحيس شهر تي ڏينهن اونداهو ٿي ويندو، بلڪ سڄي ملڪ تي اونداها ڪڪر ڇانئجي ويندا.