يرمياہ 32:8 - Muslim Sindhi Bible

⁸ سو خداوند جي فرمان موجب منهنجو سؤٽ حنم‌ايل انهيءَ اڱڻ واري ڪمري ۾ مون وٽ آيو ۽ مون کي چيائين تہ ”منهنجي جيڪا ٻني بنيامين جي علائقي ۾ عنتوت شهر ۾ آهي، سا تون پنهنجي لاءِ خريد ڪر، ڇاڪاڻ تہ اها اباڻي ٻني خريد ڪرڻ جو حق تنهنجو ئي آهي.“ مون ڄاتو ٿي تہ اهو خداوند جو حڪم آهي،

Sindhi Bible

⁸ تڏهن منهنجي چاچي جو پٽ حنم ايل خداوند جي ڪلام موجب پهري وارن جي ايوان ۾ مون وٽ آيو، ۽ مون کي چيائين تہ آءٌ توکي منٿ ٿو ڪريان تہ جيڪا منهنجي ٻني عنتوت ۾ آهي، ۽ جا بنيمين جي زمين آهي، سا خريد ڪر، ڇالاءِ جو موروثي حق ۽ خريداريءَ جو حق تنهنجو آهي؛ سو اُها پنهنجي لاءِ خريد ڪر. تڏهن مون کي معلوم ٿيو تہ اهو خداوند جو ڪلام هو.

يرمياہ 32:8 Iomraidhean Croise

1.بادشاهَہ 2:26

پوءِ بادشاهہ سليمان ابي‌ياتر ڪاهن کي چيو تہ ”تون عنتوت ڏانهن وڃي پنهنجين ٻنين ۾ رهہ. تون واجب‌القتل آهين، پر في‌الحال آءٌ تو کي نہ مارائيندس ڇاڪاڻ تہ تون منهنجي پيءُ دائود جي اڳيان خداوند جي صندوق کڻي هلندو هئين ۽ منهنجي پيءُ تي پيل سڀني مشڪلاتن ۾ تون برابر جو شريڪ هوندو هئين.“

1.بادشاهَہ 22:25

ميڪاياہ کيس وراڻيو تہ ”اهو تو کي انهيءَ ڏينهن معلوم ٿي ويندو جنهن ڏينهن تون پاڻ کي لڪائڻ لاءِ اندرين ڪوٺيءَ ۾ ويندين.“

1.تواريخ 6:60

بنيامين جي علائقي مان کين هي شهر چراگاهن سميت ڏنا ويا: جِبع، علمت ۽ عنتوت. اهي جملي تيرهن شهر هئا، جيڪي کين رهڻ لاءِ ڏنا ويا.

يرمياہ 1:1

هي ڳالهيون يرمياہ ولد خلقياہ جون چيل آهن، جيڪو بني بنيامين جي علائقي واري ڳوٺ عنتوت جي ڪاهنن مان هو.

يرمياہ 32:2

ان وقت بابل جي بادشاهہ جو لشڪر يروشلم کي گھيرو ڪيو ويٺو هو ۽ آءٌ يهوداہ جي بادشاهہ جي شاهي محل جي اڱڻ واري ڪمري ۾ قيد ٿيل هئس.

يرمياہ 32:25

جيتوڻيڪ شهر بابلين جي حوالي ڪيو وڃڻو هو، تہ بہ اي خداوند خدا! تو مون کي چيو تہ ’پئسا ڏيئي هيءَ ٻني خريد ڪر ۽ ان سودي جا شاهد رک.‘“

يرمياہ 32:7

”اي يرمياہ! تنهنجي چاچي سلوم جو پٽ حنم‌ايل تو وٽ اچي تو کي چوندو تہ ’منهنجي ٻني جيڪا عنتوت شهر ۾ آهي، سا پنهنجي لاءِ خريد ڪر، ڇاڪاڻ تہ اباڻي ٻني هجڻ ڪري اها خريد ڪرڻ جو تنهنجو ئي حق آهي.‘“

يرمياہ 33:1

آءٌ يرمياہ جڏهن اڃا محل جي اڱڻ واري ڪمري ۾ قيد هئس، تڏهن خداوند جو فرمان ٻيو ڀيرو مون تي نازل ٿيو.

يرمياہ 37:12

تڏهن آءٌ يروشلم مان نڪري بنيامين جي علائقي ۾ وڃڻ وارو هئس، انهيءَ لاءِ تہ اتي مائٽن وٽ جيڪو منهنجي ملڪيت جو حصو هو سو انهن کان وٺان،

حزقي ايل 12:7

مون ائين ئي ڪيو، جيئن خداوند مون کي حڪم ڏنو هو. مون ڏينهن ڏٺي جو پنهنجو سامان ڪڍي ٻاهر آندو، جيئن ڪو جلاوطنيءَ وقت ڪڍندو آهي. شام جي وقت مون پنهنجي هٿن سان ڀت ۾ سوراخ ڪڍي انهيءَ مان سامان ٻاهر کڻي رکيم ۽ سج لهڻ کان پوءِ سڀني ماڻهن جي ڏسندي اهو پنهنجي ڪلهي تي رکي روانو ٿي ويس.

ذڪرياہ 11:11

سو اهو عهد ان ڏينهن تي ئي منسوخ ٿي ويو. تڏهن رڍن جي واپارين اهو سڀ ڏسي سمجھي ورتو تہ هي خداوند جو پيغام آهي.

يوحنا 4:53

تنهن تي پڻس کي ياد آيو تہ برابر اهو ئي وقت هو جڏهن عيسيٰ کيس چيو هو تہ ”تنهنجو پٽ نہ مرندو.“ سو انهيءَ عملدار ۽ سندس گھر جي سڀني ڀاتين عيسيٰ تي ايمان آندو.