يرمياہ 15:5 - Muslim Sindhi Bible

⁵ خداوند فرمائي ٿو تہ ”اي يروشلم وارؤ! ڪنهن کي اوهان تي رحم ايندو؟ ڪير اچي اوهان جو همدرد ٿيندو؟ ڪير پنهنجي راهہ کان لڙي اچي اوهان کان خير عافيت پڇندو؟

Sindhi Bible

⁵ ڇالاءِ جو اي يروشلم، ڪنهن کي توتي رحم ايندو؟ يا ڪير تنهنجي لاءِ افسوس ڪندو؟ يا ڪير لڙي اچي تنهنجي خير عافيت پڇندو؟

يرمياہ 15:5 Iomraidhean Croise

ايوب 19:21

اي منهنجا دوستؤ! گھٽ ۾ گھٽ اوهين تہ مون تي رحم ڪريو، ڇو تہ خدا جو ڳرو هٿ مون تي اچي پيو آهي.

زبور 69:20

مهڻن منهنجي دل ڀڃي وڌي آهي، ۽ آءٌ ڏاڍو غمگين ٿي پيو آهيان. مون واجھايو پئي تہ من ڪنهن کي ڪهل پوي، پر اهڙو ڪوبہ ڪونہ هو. مون ڏٺو پئي تہ من ڪو مون کي دلاسو ڏئي، پر اهڙو ڪوبہ ڪونہ مليو.

خروج 18:7

تڏهن موسيٰ پنهنجي سهري جي استقبال لاءِ ٻاهر نڪتو ۽ جھڪي نياز سان هن کي چميائين. ٻنهي هڪٻئي جي خيرعافيت پڇي، پوءِ هو گڏجي تنبوءَ ۾ آيا.

يسعياہ 51:19

تو تي ٻِٽيون مصيبتون اچي پيون آهن. هائو، تنهنجو ملڪ نہ رڳو جنگ ۾ برباد ٿي رهيو آهي، بلڪ تنهنجي قوم ڏڪار سبب مري رهي آهي. ڪوبہ ناهي جيڪو تو سان غمخواري ڪري، ڪوبہ ناهي جيڪو تو کي دلداري ڏئي.

يرمياہ 13:14

آءٌ هنن مان سڀني کي پوءِ اهي توڙي جو پيئر هجن يا پٽ، مَٽن جيان هڪٻئي مٿان اڇلائي ڀڃي ڀورا ڀورا ڪري ڇڏيندس، انهن تي ڪو قياس نہ ڪندس، نڪي ترس کائيندس. کين ناس ڪرڻ وقت رحم نہ ڪندس.“

يرمياہ 16:5

آءٌ خداوند تو کي حڪم ٿو ڏيان تہ تون ڪنهن بہ اهڙي گھر ۾ داخل نہ ٿيءُ جتي ڪو مري ويو هجي. تون اتي افسوس ڪرڻ ۽ همدردي ڏيکارڻ لاءِ نہ وڃ، ڇاڪاڻ تہ مون هن قوم تان سلامتي، شفقت ۽ رحمت کڻي ورتي آهي.

يرمياہ 21:7

تنهن کان پوءِ آءٌ تو کي، تنهنجي عملدارن کي ۽ وبا، جنگ ۽ ڏڪار کان بچي ويل تنهنجي رعيت کي تنهنجي جاني دشمن بابل جي بادشاهہ نبوڪدنضر جي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيندس. بابل جو بادشاهہ اوهان سڀني کي تلوار جي ڌار سان مارائي ڇڏيندو ۽ اوهان تي ڪو ترس، ڪو قياس ۽ ڪابہ ڪهل نہ آڻيندو. اهو مون خداوند جو فرمان آهي.“

زاريون 1:17

ڏسو، آءٌ هر هڪ جي اڳيان پنهنجا هٿ ڊگھيڙيان ٿي، پر ڪوبہ دلاسو ڏيڻ وارو ڪونهي. اٽلندو آس‌پاس وارين سڀني قومن کي خداوند منهنجي سڀني ماڻهن جي خلاف ڪري ڇڏيو آهي. آءٌ انهن جي نظرن ۾ پليت ٿي ويئي آهيان.

ناحوم 3:7

پوءِ جيڪو بہ تو کي ڏسندو سو تو کان ڀڄي پري ٿيندو، ۽ چوندو تہ ’ڏسو، نينواہ تہ کنڊر بڻجي ويو آهي. ڪير ان تي ترس کائيندو؟ ڪير آهي جيڪو هن کي دلاسو ڏئي؟‘“

قاضين 18:15

تڏهن هو انهيءَ پاسي ڦري ميڪاہ جي گھر ۾ انهيءَ جوان لاويءَ جي رهائش‌گاهہ تي آيا ۽ ساڻس سلام دعا ڪرڻ لڳا.

1.سموئيل 10:4

اهي تو کي سلام ڪندا ۽ ٻہ مانيون ڏيندا. تون اهي کانئن وٺجانءِ.

1.سموئيل 17:22

تڏهن دائود پنهنجو سامان، لشڪر جي سامان جي نگهباني ڪندڙ جي حوالي ڪري ڊوڙي لشڪر ۾ ويو ۽ پنهنجي ڀائرن کان خيرعافيت پڇڻ لڳو.

1.سموئيل 25:5

سو دائود پنهنجا ڏهہ نوڪر ڪرمل شهر ڏانهن موڪليا ۽ کين چيائين تہ ”نابال کي وڃي منهنجي پاران سلام چئو.