يسعياہ 41:8 - Muslim Sindhi Bible

⁸ پر اي منهنجا ٻانها بني اسرائيل وارؤ! هائو، اي منهنجا چونڊيل بني يعقوب وارؤ! اوهين منهنجي دوست ابراهيم جي نسل مان آهيو.

Sindhi Bible

⁸ پر اي منهنجا بندا اسرائيل! اي منهنجا چونڊيل يعقوب! تون منهنجي دوست ابرهام جي نسل مان آهين.

يسعياہ 41:8 Iomraidhean Croise

2.تواريخ 20:7

تون ئي تہ اسان جو خدا آهين، جنهن هن ملڪ جي رهاڪن کي پنهنجي قوم بني اسرائيل جي اڳيان هڪالي ڪڍيو ۽ هي ملڪ پنهنجي دوست ابراهيم جي اولاد کي هميشہ جي لاءِ عطا ڪيو.

زبور 135:4

بيشڪ خداوند بني يعقوب کي پنهنجي واسطي، هائو، بني اسرائيل کي پنهنجي خاص ملڪيت ٿيڻ لاءِ چونڊي ورتو آهي.

زبور 136:21

انهن جا ملڪ هن پنهنجي قوم کي ميراث ڪري ڏنا، جو انهيءَ جو رحم هميشہ هميشہ تائين قائم آهي.

زبور 136:22

هائو، اهي ملڪ هن پنهنجي بندن، يعني بني اسرائيل کي ميراث ڪري ڏنا، جو انهيءَ جو رحم هميشہ هميشہ تائين قائم آهي.

زبور 33:12

بيشڪ اها قوم سڀاڳي آهي، جنهن جو معبود رڳو خداوند آهي. هن انهيءَ قوم کي پنهنجي ملڪيت ٿيڻ لاءِ چونڊيو آهي.

يسعياہ 14:1

پر خداوند بني اسرائيل تي رحم فرمائيندو ۽ هڪ دفعو وري کين پنهنجي چونڊيل قوم بڻائيندو. هو کين وري سندن وطن ۾ موٽائي آڻي آباد ڪندو. ڌاريا بہ اچي ساڻن گڏبا ۽ بني اسرائيل جو حصو ٿي رهندا.

يسعياہ 29:22

تنهنڪري خداوند، بني اسرائيل جو خدا جنهن ابراهيم کي مصيبت مان ڇڏايو هو، سو بني اسرائيل کي فرمائي ٿو تہ ”اي منهنجي قوم! هاڻي اوهين وڌيڪ شرمندا نہ ٿيندا. نڪي اوهان کي خوار ڪيو ويندو.

يسعياہ 42:1

خداوند فرمائي ٿو تہ ”اِجھو، منهنجو پيارو ٻانهو ڏسو، جنهن کي مون طاقت بخشي آهي. هي منهنجو مخصوص ڪيل آهي، جنهن کان آءٌ بيحد خوش آهيان. مون پنهنجو روح انهيءَ تي نازل ڪيو آهي، سو هو هر قوم کي فوري انصاف مهيا ڪندو.

يسعياہ 42:19

اوهين منهنجا ٻانها ۽ منهنجا موڪليل قاصد آهيو، پر اوهان کان وڌيڪ ڪو انڌو يا ڪو ٻوڙو آهي ڇا؟ اوهين جيڪي مون خداوند جا عهد ڪيل ٻانها آهيو، تن جهڙو ڪو ٻيو انڌو نہ آهي.

يسعياہ 43:1

پر هاڻي خداوند فرمائي ٿو تہ ”اي بني يعقوب! مون خداوند اوهان کي پيدا ڪيو آهي، ۽ مون ئي اوهان جي قوم کي قائم ڪيو آهي. هائو، اي بني اسرائيل! ڊڄو نہ، ڇاڪاڻ تہ مون اوهان کي ڇڏايو آهي، مون اوهان جو نالو وٺي اوهان کي سڏيو آهي، اوهين منهنجا ئي آهيو.

يسعياہ 43:10

اي بني اسرائيل وارؤ! اوهين مون خداوند جا گواهہ آهيو. هائو، اي بني اسرائيل! تون منهنجو ٻانهو آهين، جنهن کي مون چونڊي ڪڍيو آهي. آءٌ چاهيان ٿو تہ اوهين مون کي ڄاڻو، مون تي ايمان آڻيو، ۽ سمجھو تہ رڳو آءٌ ئي خدا آهيان. مون کان سواءِ ٻيو ڪوبہ خدا ناهي، نہ مون کان اڳ ۾ ڪو خدا هو، ۽ نہ مون کان پوءِ ڪو ٿيڻو آهي.

يسعياہ 43:5

اوهين بلڪل نہ ڊڄو، ڇاڪاڻ تہ آءٌ اوهان سان گڏ آهيان. آءٌ اوهان جي نسل کي اوڀر توڙي اولهہ جي ڏورانهن ملڪن کان موٽائي وطن ۾ آڻي گڏ ڪندس.

يسعياہ 44:21

خداوند فرمائي ٿو تہ ”اي بني يعقوب! اوهين منهنجا ٻانها آهيو، سو اهي ڳالهيون ياد رکو. هائو، اي بني اسرائيل وارؤ! مون ئي اوهان کي خلقيو آهي، اوهين تہ منهنجا ٻانها آهيو، آءٌ اوهان کي ڪڏهن بہ نہ وساريندس.

يسعياہ 45:4

اي خورس! مون تو کي پنهنجي چونڊيل ٻانهن، بني اسرائيل وارن جي مدد ڪرڻ لاءِ مقرر ڪيو آهي. مون تو کي وڏي عزت عطا ڪئي آهي، جيتوڻيڪ تو مون کي ڪين ٿي ڄاتو.

يسعياہ 48:12

خداوند فرمائي ٿو تہ ”اي بني يعقوب! هائو، اي بني اسرائيل! جن کي مون چونڊي ڪڍيو آهي، اوهين منهنجي ڳالهہ ٻڌو. رڳو آءٌ ئي خدا آهيان، هائو، آءٌ ئي اول ۽ آءٌ ئي آخر آهيان.

يسعياہ 49:3

هن مون کي فرمايو آهي تہ ”اي بني اسرائيل! تون منهنجو ٻانهو آهين. تنهنجي ڪري ماڻهو منهنجي واکاڻ ڪندا.“

يسعياہ 63:16

تون اسان جو پيءُ آهين. توڙي جو ابراهيم ۽ يعقوب جيڪي اسان جا وڏا آهن، سي بہ اسان کي وساري سگھن ٿا، پر تون، اي خداوند! تون تہ اسان جو پيءُ آهين، اهو ئي جيڪو اسان کي هميشہ بچائيندو ٿو رهين.

يرمياہ 33:24

”ڇا تو هن ڳالهہ ڏانهن ڌيان نہ ڏنو آهي جو ماڻهو چون ٿا تہ ’خداوند اسرائيل ۽ يهوداہ کي رد ڪري ڇڏيو آهي، جن کي چونڊي پنهنجي قوم بڻايو هئائين‘؟ هو ائين چوندي منهنجي قوم کي ڌڪارين ٿا ۽ کيس قوم ئي نہ ٿا سمجھن.

لاوي سرشتو 25:42

جيئن تہ بني اسرائيل منهنجا ٻانها آهن، جن کي مون مصر جي ملڪ مان ڪڍي آندو آهي، سو اهي غلامن وانگر وڪيا نہ وڃن.

ملاڪيءَ 1:2

خداوند پنهنجي قوم کي فرمائي ٿو تہ ”مون اوهان سان محبت رکي.“ پر اهي چون ٿا تہ ”تو ڪهڙيءَ ڳالهہ ۾ اسان سان محبت ظاهر ڪئي آهي؟“ خداوند وراڻي ٿو ڏئي تہ ”عيسو ۽ يعقوب پاڻ ۾ ڀائر هئا، تڏهن بہ مون يعقوب سان ۽ سندس نسل سان محبت رکي

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 3:9

ائين نہ سمجھو تہ اوهين ابراهيم جو اولاد هئڻ ڪري بچي ويندا. آءٌ اوهان کي ٻڌايان ٿو تہ خدا هنن پٿرن مان بہ ابراهيم لاءِ اولاد پيدا ڪري سگھي ٿو.

گلتين 3:19

تہ پوءِ شريعت جو مقصد ڇا آهي؟ بعد ۾ شريعت انهيءَ لاءِ ڏني ويئي تہ جيئن خدا جي حڪمن جي ڀڃڪڙي ظاهر ٿئي. شريعت جو مدو ابراهيم جي انهيءَ نسل جي اچڻ تائين هو، جنهن لاءِ خدا واعدو ڪيو هو. اها شريعت ملائڪن جي انتظام سان هڪ وچ واري يعني موسيٰ جي معرفت ڏني ويئي.

شريعت جو دور 10:15

تڏهن بہ خداوند اوهان جي ابن ڏاڏن کي پيارو ڄاتو ۽ ساڻن محبت ڪئي. انهن کان پوءِ سندن اولاد يعني اوهان کي ٻين سڀني قومن منجھان چونڊي ڪڍيائين، جيئن اڄوڪي ڏينهن ظاهر آهي.

شريعت جو دور 14:2

ڇاڪاڻ تہ اوهين خداوند پنهنجي خدا جا چونڊيل آهيو. خداوند ڌرتيءَ جي سڀني قومن مان اوهان کي پنهنجي خاص قوم ٿيڻ لاءِ چونڊي ڪڍيو آهي.“

يعقوب 2:23

اهڙيءَ طرح پاڪ ڪلام جي اها ڳالهہ پوري ٿي تہ ”ابراهيم خدا تي ايمان آندو، تنهنڪري خدا کيس پاڻ ڏانهن سچار ڪري قبوليو.“ انهيءَ ڪري هو خدا جو دوست سڏيو ويو.