يسعياہ 2:22 - Muslim Sindhi Bible

²² سو فاني انسان تي ڀروسو ڪرڻ ڇڏي ڏيو، ڇاڪاڻ تہ جنهن انسان جو ساهہ ڪنهن بہ وقت نڪري سگھي ٿو، تنهن مان مدد جي ڪهڙي اميد رکي ٿي سگھجي؟

Sindhi Bible

²² انسان جنهن جي ناکوٽين ۾ پساهہ آهي، تنهن کان اوهين پاسو ڪريو: ڇالاءِ جو ڪهڙي ڳالهہ ڪري هو ليکي ۾ ايندو؟

يسعياہ 2:22 Iomraidhean Croise

پيدائش 2:7

پوءِ خداوند خدا زمين مان ڪجھہ مٽي کنئي ۽ انهيءَ مان هڪ ماڻهو ٺاهيائين. انهيءَ جي ناسن ۾ زندگيءَ جو ساهہ ڦوڪيائين تہ هو جيئرو انسان ٿي پيو.

پيدائش 7:22

جن ۾ بہ زندگيءَ جو دم هو ۽ سڪيءَ زمين تي رهندا هئا سي سڀ مري ويا.

ايوب 27:3

تہ جيستائين منهنجي سسيءَ ۾ ساهہ آهي، ۽ جيستائين خدا مون کي ساهہ کڻڻ جي توفيق ڏئي ٿو،

زبور 146:3

اوهين دنيا جي سردارن، بلڪ ڪنهن بہ بني بشر تي ڪو ڀروسو نہ ڪريو، ڇاڪاڻ تہ اهي اوهان کي بچائي نہ ٿا سگھن.

زبور 62:9

سڀيئي انسان پوءِ ادنيٰ هجن توڙي اعليٰ، سي بي‌بقا ۽ رڳو ٺڳيءَ جو ٺاهہ آهن. جيڪڏهن اهي تارازيءَ ۾ توريا وڃن تہ بلڪل ئي هلڪا نڪرن. هائو، اهي سڀ جو سڀ هڪ ڦوڪ کان بہ هلڪا آهن.

زبور 8:4

تڏهن آءٌ سوچيان ٿو تہ انسان ڇا آهي جو تون ان جي يادگيري ڪرين؟ يا آدمزاد ڇا آهي جنهن جي تون سار سنڀار لهين؟

يسعياہ 40:15

ڄاڻي ڇڏيو تہ خدا جي آڏو سموريون قومون پاڻيءَ جي هڪڙي ڦڙي مثل آهن. هائو، اهي تارازيءَ جي پلڙي ۾ مٽيءَ جي هڪ سنهي ذري مثل آهن. ڏسو، سمورا ٻيٽ هن لاءِ رڳو واريءَ جي ذري مثل آهن.

يسعياہ 40:17

سموريون قومون خدا جي نظر ۾ ڪين جهڙيون آهن. هائو، اهي سندس آڏو ڪين کان بہ گھٽ، بلڪ ڪجھہ بہ نہ آهن.

يسعياہ 51:12

خداوند پنهنجي قوم کي فرمائي ٿو تہ ”آءٌ، هائو، آءٌ ئي اوهان کي دلداري ڏيندڙ آهيان. پوءِ اوهين ڇو ڪنهن فاني انسان ۽ بني آدم کان ٿا ڊڄو، جيڪو گاهہ جيان سڪي سڙي ويندو؟

يرمياہ 17:5

خداوند فرمائي ٿو تہ ”لعنتي آهن اهي ماڻهو، جن جي دل مون خداوند کان ڦري ٿي وڃي، هائو، جيڪي مون کي ڇڏي ڪنهن انسان تي ڀروسو ٿا رکن، ۽ هڪ فاني بشر کي پنهنجي طاقت ٿا بڻائين.

ملاڪيءَ 3:15

اوهين هي بہ چئو ٿا تہ ’ڪافر ماڻهو نيڪ‌بخت آهن، بدڪار ماڻهو وڌن ويجھن ٿا ۽ انحرافي ڪرڻ کان پوءِ بہ سزا کان بچي ٿا وڃن.‘“

يعقوب 4:14

ڏسو، اوهان کي تہ ايتري بہ خبر ڪانهي تہ سڀاڻي ڇا ٿيندو. اوهان جي زندگي آهي ئي ڇا؟ اوهين تہ هڪڙي ٻاڦ آهيو، جيڪا ٿوري وقت تائين ڏسڻ ۾ اچي ٿي ۽ پوءِ گم ٿيو وڃي.