يسعياہ 1:30 - Muslim Sindhi Bible

³⁰ بيشڪ اوهين ان شاهہ‌بلوط وڻ وانگر ٿيندا، جنهن جا پن ڇڻي ويا هجن، اوهين انهيءَ باغ جيان ٿيندا، جيڪو پاڻي نہ ملڻ ڪري ويران ٿي ويو هجي.

Sindhi Bible

³⁰ بلڪ اوهين انهيءَ شاهہ بلوط وانگر ٿيندا جنهن جا پن ڪومائجي ڪرن ٿا، ۽ انهي باغ وانگر جنهن کي پاڻي ڪونہ ٿو اچي.

يسعياہ 1:30 Iomraidhean Croise

پيدائش 12:6

تڏهن ابرام انهيءَ ملڪ مان لنگھي اچي سڪم شهر ۾ مورہ جي شاهہ‌بلوط وڻ واري هنڌ تي پهتو. تنهن وقت ڪنعاني انهيءَ ملڪ ۾ رهندا هئا.

يسعياہ 5:6

آءٌ انهيءَ کي بلڪل ويران ڪري ڇڏيندس، نہ انهيءَ جي ڇانگ ٿيندي ۽ نہ گُڏ ڪئي ويندي، بلڪ انهيءَ ۾ ڪنڊا ۽ ڪانڊيرا پيدا ٿيندا. آءٌ ڪڪرن کي بہ حڪم ڏيندس تہ مٿس مينهن نہ وسائين.“

يسعياہ 58:11

آءٌ خداوند هميشہ اوهان جي رهنمائي ڪندس، ۽ رڻ‌پٽ ۾ بہ اوهان کي ڍاول رکندس. آءٌ اوهان کي مضبوط ۽ تندرست ڪندس. هائو، آءٌ اوهان کي اهڙي باغ وانگر ڪندس، جنهن کي جھجھو پاڻي ملندو هجي. اوهين اهڙي چشمي وانگر ٿيندا، جنهن جو پاڻي ڪڏهن بہ نہ ٿو سُڪي.

يسعياہ 64:5

تون انهن جي مدد ڪرين ٿو، جيڪي خوشيءَ سان تنهنجي فرمانبرداري ٿا ڪن، ۽ اهي ئي ڪم ٿا ڪن جيڪي تو کي پسند آهن. اسين بہ جيڪڏهن انهن تي قائم رهون ها، تہ جيڪر بچي سگھون ها. پر ڏس، هاڻ تون اسان تي ڪاوڙيو آهين، ڇاڪاڻ تہ اسين گناهن ۾ غرق ٿي ويا آهيون.

يسعياہ 64:6

اسين سڀ جو سڀ گناهہ ڪرڻ ڪري پليت ٿي پيا آهيون. ايتري قدر جو اسان جا سمورا ڪم جيڪي سچائيءَ وارا سمجھيا ٿا وڃن، سي بہ حيض لڳل ڪپڙي وانگر پليت ٿي پيا آهن. اسين سڀ سڪل پنن وانگر ڪومائجي ڪري ٿا پئون، ۽ اسان جون بدڪاريون اسان کي هوا وانگر اُڏايو ڇڏين.

يرمياہ 31:12

سو هو ايندا، ۽ صيئون جبل جي چوٽيءَ تي خوشيءَ وچان گيت ڳائيندا، ڇوجو منهنجي ڏنل هنن نعمتن جي ڪري بيحد خوش هوندا: اناج، مئي، زيتون جو تيل، رڍن ٻڪرين ۽ ڍورن ڍڳن جا ڌڻ. هو سرسبز باغ جيان ٿيندا ۽ کين وري ڏک نہ پهچندو.

حزقي ايل 17:24

ٻيلي جا سڀ وڻ ڄاڻي وٺندا تہ آءٌ ئي خداوند آهيان. آءٌ ئي آهيان جيڪو بلند وڻن کي هيٺ ڪيرائي ٿو ڇڏيان ۽ ننڍن وڻن کي وڌائي وڏو ٿو ڪريان. آءٌ ئي آهيان جيڪو سائي وڻ کي سڪائي ٿو ڇڏيان ۽ سڪل وڻ کي سائو ڪري ٿو ڇڏيان. اهو مون خداوند جو فرمان آهي، ۽ اهو سڀ ڪجھہ آءٌ ئي ڪري ڏيکاريندس.“

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 21:19

هن رستي جي ڀر ۾ هڪ انجير جو وڻ ڏٺو سو وڌي اُن وڻ ڏانهن ويو. ڏٺائين تہ وڻ ۾ رڳو پن ئي پن هئا. تنهن تي هن وڻ کي چيو تہ ”تون وري ڪڏهن بہ ميوو نہ جھليندين.“ تڏهن اهو وڻ هڪدم سڪي ويو.