هوسيع 2:2 - Muslim Sindhi Bible

² خداوند فرمائي ٿو تہ ”اي منهنجا ٻارؤ! اوهين پنهنجي ماءُ سان حجت ڪريو، توڙي جو هن سان هاڻي منهنجا زال مڙس وارا تعلقات نہ آهن، تہ بہ اوهين ساڻس حجت ڪريو، تان‌تہ هوءَ زنا ۽ بدڪاري ڇڏي ڏئي.

Sindhi Bible

² اوهين پنهنجي ماءُ سان حجت دليل ڪريو، ڀلي حجت دليل ڪريو؛ ڇالاءِ جو هوءَ منهنجي زال نہ آهي، نڪي آءٌ هن جو مڙس آهيان: ۽ ڀلي تہ هوءَ پنهنجي منهن کان زناڪاريون ۽ پنهنجين ڇاتين کان حرامڪاريون پاسي ڪري؛

هوسيع 2:2 Iomraidhean Croise

يسعياہ 11:12

خداوند غير قومن کي ڏيکارڻ لاءِ انهيءَ بادشاهہ جو جھنڊو کڙو ڪندو، جنهن بعد اسرائيل توڙي سڄي يهوداہ ملڪ جي جلاوطن ٿيل ماڻهن کي موٽائي آڻي گڏ ڪندو، جيڪي ڌرتيءَ جي چئني پاسن تي ٽڙيل پکڙيل هوندا.

يسعياہ 50:1

خداوند فرمائي ٿو تہ ”اي يروشلم وارؤ! جڏهن مون اوهان جي ماءُ صيئون کي رد ڪري ڇڏيو هو، تڏهن مون پنهنجي طرفان کيس طلاق ڪين ڏني هئي. پر جي اوهين ائين سمجھو ٿا تہ پوءِ اهو طلاق نامو ڪٿي آهي؟ جڏهن اوهين غلاميءَ ۾ وڪامي قيد ٿي ويا هئا، تڏهن مون اوهان کي پنهنجي ڪنهن قرض لاهڻ لاءِ ڪين وڪيو هو. مون هرگز ائين ڪين ڪيو هو، بلڪ اوهين تہ پاڻ پنهنجين بدڪارين جي ڪري وڪاڻا هئا. هائو، اوهان جي ڏوهن جي ڪري ئي اوهان جي ماءُ رد ڪئي ويئي هئي.

يسعياہ 58:1

خداوند مون کي فرمايو تہ ”پڪار، ايترو وڏي آواز سان پڪار، جيترو پڪاري سگھين ٿو. نفيل وانگر پنهنجو آواز بلند ڪر، ۽ منهنجي قوم بني اسرائيل کي سندن گناهہ ظاهر ڪري ٻڌاءِ.

يرمياہ 2:2

”وڃ، وڃي يروشلم ۾ منادي ڪري مون خداوند جو هي فرمان ٻڌاءِ تہ ’مون کي اوهان جي اُها بي‌انتها محبت ياد آهي، جيڪا اوهين شروعات ۾ مون سان ڪندا هئا، هائو، ڪنوار جهڙي اوهان جي اُها محبت ياد اٿم، جيڪا اوهين مون سان ڪندا هئا. اهو بہ ياد اٿم تہ ڪيئن اوهين غير آباد رڻ‌پٽ ۾ منهنجي پٺيان هلندا هئا.

يرمياہ 3:1

خداوند فرمائي ٿو تہ ”جيڪڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي زال کي طلاق ڏيئي ڪڍي ڇڏي ۽ اُها وڃي ڪنهن ٻئي ماڻهوءَ سان پرڻجي، تہ پوءِ ڇا سندس پهريون مڙس وري وٽس ويندو؟ ائين ڪرڻ سان ڇا ملڪ بلڪل پليت نہ ٿيندو؟ ساڳئيءَ طرح اي منهنجي قوم! تون بہ هڪ ڪڃريءَ وانگر گھڻن ئي يارن سان رهي آهين، انهيءَ حالت ۾ آءٌ تو کي ڪيئن ٿو قبول ڪري سگھان؟

يرمياہ 3:13

اوهين رڳو پنهنجو گناهہ باسيو تہ اوهان منهنجي خلاف بغاوت ڪئي آهي ۽ ڇانوري واري هر وڻ هيٺ ڌارين معبودن ڏانهن رجوع ڪيو اٿوَ ۽ منهنجي فرمانبرداري ڪانہ ڪئي اٿوَ.

يرمياہ 3:18

انهن ڏينهن ۾ اوهين اسرائيل جا رهاڪو يهوداہ جي رهاڪن سان ملي ويندا ۽ گڏجي اُتر واري ملڪ جي جلاوطنيءَ مان نڪري انهيءَ ملڪ ۾ ايندا جيڪو مون اوهان جي ابن ڏاڏن کي ميراث ڪري ڏنو آهي.‘“

حزقي ايل 16:20

تنهن کان سواءِ تو پنهنجا اهي پٽ ۽ ڌيئر جيڪي تو کي مون مان پيدا ٿيا هئا، سي وٺي وڃي تو انهن بتن آڏو قربان ڪري ڇڏيا تہ جيئن اهي کين کائي ڇڏين. تنهنجيون زناڪاريون ڪي گھٽ هيون ڇا،

حزقي ايل 16:25

هائو، هر رستي جي چونڪ ۾ تو بتن جي پوڄا لاءِ جاءِ ٺهرائي ۽ پنهنجي خوبصورتيءَ کي مٽيءَ ۾ ملائي ڇڏيئِہ، جو جيڪو ٿي لنگھيو تنهن جي لاءِ تو ٽنگون ٿي ٽيڙيون ۽ زناڪاريءَ ۾ ڏينهون ڏينهن وڌندي رهينءَ.

حزقي ايل 20:4

اي آدم جو اولاد! تون هنن کي سندن سزا جو سبب ٻڌائي ڇڏ ۽ سندن ابن ڏاڏن جا ڪيل ڪراهت جهڙا ڪم کين ياد ڏيار.

حزقي ايل 23:43

تڏهن مون سوچيو تہ ڇا اهي عياش ماڻهو بہ هنن سان زناڪاري ڪرڻ لاءِ ساڻن سمهندا، جڏهن تہ اهي عورتون زناڪاري ڪندي ڪندي اچي پوڙهيون ٿيون آهن؟

حزقي ايل 23:45

پر سچار ماڻهو انهن تي اها ئي فتويٰ جاري ڪندا، جيڪا زناڪار ۽ خوني عورتن تي جاري ڪئي ويندي آهي، ڇاڪاڻ تہ بيشڪ اهي ٻيئي زناڪار آهن ۽ سندن هٿ خون ۾ رنڱيل آهن.

هوسيع 1:2

خداوند شروع ۾ هوسيع کي فرمايو تہ ”اي هوسيع! جيئن تہ اسرائيل وارا هڪ بي‌وفا زال وانگر مون خداوند کان ڦري ويا آهن. سو تون وڃي هڪڙي بي‌وفا عورت سان شادي ڪر ۽ سندس ئي جهڙا ٻار پيدا ڪر.“

هوسيع 2:1

سو اهي پنهنجي هم‌قوم ڀائرن کي عمي سڏين ۽ پنهنجي هم‌قوم ڀينرن کي رحامہ سڏين.

هوسيع 2:5

سندن زناڪار ماءُ جنهن مان اهي ٻار پيدا ٿيا، تنهن هڪ تہ زناڪاري ڪري بي‌حيائيءَ جو ڪم ڪيو، ٻيو وري چوي ٿي تہ ’آءٌ پنهنجي انهن زناڪار يارن جي پٺيان لڳي وينديس، جيڪي مون کي کاڌو توڙي پاڻي، بلڪ اُن، سڻي، زيتون جو تيل ۽ مئي پڻ ڏين ٿا.‘

هوسيع 4:5

سو اي ڪاهنؤ! اوهين ۽ اوهان سان گڏ نبي سڏائيندڙ پڻ رات ڏينهن ٿاٻا پيا کائيندا. آءٌ اوهان کي دهشت ۾ وجھي ناس ڪري ڇڏيندس،

ميڪاہ 2:13

هائو، آءٌ خداوند انهن باقي بچيلن جون رڪاوٽون ٽوڙي ڇڏيندس ۽ کين جلاوطنيءَ مان موٽائي آڻيندس. اهي قيد جا دروازا ڀڃي نڪري آزاد ٿيندا. بلڪ آءٌ خداوند ئي کين ٻاهر ڪڍي ايندس، ۽ سندن بادشاهہ هوندس.“

2.ڪرنٿين 5:16

تنهنڪري هاڻي کان اسين ڪنهن کي بہ دنياوي نظر سان نہ ٿا ڏسون. پهريائين اسان مسيح کي بہ دنياوي نظر سان ٿي ڏٺو، پر هاڻي ائين نہ ٿا ڪريون.