خروج 24:11 - Muslim Sindhi Bible

¹¹ خدا بني اسرائيل جي اڳواڻن کي نقصان ڪين پهچايو. هنن خدا کي ڏٺو ۽ کاڌائون پيتائون.

Sindhi Bible

¹¹ ۽ بني اسرائيل جي بزرگن تي هن پنهنجو هٿ ڪين ڊگهيريو؛ ۽ هنن خدا کي ڏٺو، ۽ کاڌائون پيتائون.

خروج 24:11 Iomraidhean Croise

پيدائش 16:13

هاجرہ پنهنجو پاڻ سان ڳالهائيندي چيو تہ ”ڇا مون سچ پچ خدا کي ڏٺو آهي ۽ پوءِ بہ جيئري آهيان؟“ سو جنهن ساڻس ڳالهايو هو تنهن جو نالو هن ”ڏسندڙ خدا“ رکيو.

پيدائش 31:54

پوءِ يعقوب انهيءَ جبل تي قرباني ڪئي ۽ پنهنجي مائٽن کي مانيءَ جي دعوت ڏنائين. ماني کائڻ کان پوءِ انهن رات اتي ئي گذاري.

1.بادشاهَہ 21:8

پوءِ سندس زال ايزبل اخي‌اب جي نالي سان خط لکيا جن تي اخي‌اب جي مُهر هنيائين. هن اهي خط انهن اڳواڻن ۽ اميرن ڏانهن موڪليا جيڪي يزرعيل شهر ۾ رهندا هئا جتي نابوت پڻ رهندو هو.

2.تواريخ 23:20

پوءِ يهويدع سالارن، اميرن، عملدارن ۽ ٻين سڀني ماڻهن کي ساڻ ڪري جلوس جي صورت ۾ بادشاهہ کي هيڪل کان سندس محل ڏانهن وٺي هليو. هو مکيہ دروازي کان بادشاهہ جي محل ۾ آيا ۽ اتي کيس سندس تخت تي ويهاريو ويو.

نحمياہ 2:16

اڳواڻن کي اها خبر ئي ڪانہ پيئي تہ آءٌ ڪيڏانهن ڪيڏانهن ويو هئس ۽ ڇا ڇا پئي ڪيم، ڇاڪاڻ تہ اڃا تائين مون يهودين يعني ڪاهنن، اميرن، اڳواڻن يا ڪن ٻين ماڻهن جن کي ڪم ۾ حصو وٺڻو هو تن مان ڪنهن کي بہ ڪين ٻڌايو هو.

زبور 139:5

تون هر طرف کان منهنجو محافظ آهين، تون منهنجي مٿان پنهنجو هٿ رکين ٿو.

خروج 18:12

پوءِ موسيٰ جي سهري يٿرو، خدا جي لاءِ هڪڙي ساڙڻ واري قرباني ڪئي ۽ ڪجھہ ٻيون قربانيون ڪيون. هارون ۽ بني اسرائيل جا سڀ اڳواڻ موسيٰ جي سهري سان گڏ اها قربانيءَ واري ماني کائڻ لاءِ خدا جي حضور ۾ آيا.

خروج 19:21

تڏهن خداوند موسيٰ کي فرمايو تہ ”هيٺ لهي وڃي ماڻهن کي تاڪيد ڪر تہ مون کي ڏسڻ لاءِ حد نہ اورانگھين، نہ تہ انهن مان گھڻا مري ويندا.

خروج 24:1

پوءِ خداوند موسيٰ کي فرمايو تہ ”تون هارون، ندب، ابيهو ۽ بني اسرائيل جي ستر اڳواڻن کي وٺي مون وٽ مٿي چڙهي اچ. اوهين ڪجھہ مفاصلي تي بيهي سجدو ڪريو.

واعظ 9:7

تنهنڪري خوش رهو ۽ کائڻ پيئڻ مان مزا ماڻيندا رهو، ڇاڪاڻ تہ خدا اڳي ئي اوهان جي انهيءَ ڳالهہ ۾ راضي آهي.

يرمياہ 14:3

امير امراءَ پنهنجن نوڪرن کي پاڻي ڀرڻ لاءِ موڪلين ٿا. اهي تلائن ڏانهن وڃن ٿا پر پاڻي هٿ ڪونہ ٿو اچين. سو اهي پنهنجا ٿانوَ خالي موٽايو ٿا اچن. پريشاني ۽ نااميديءَ سببان سندن ڪنڌ جھڪيل آهن.

دانيال 10:17

تڏهن هي ٻانهو تو آقا سان ڪيئن ڳالهائي ٿو سگھي؟ هائو، مون ۾ بلڪل طاقت ڪانہ رهي آهي، بلڪ ساهہ ئي ڇڏائي ويو اٿم.“

ڳاڻاٽو 12:8

آءٌ انهيءَ سان ڳجھارتن ۾ نہ بلڪ روبرو ۽ کُليو کُلايو ڳالهائيندو آهيان، بلڪ هو تہ منهنجو روپ بہ ڏسندو آهي. تہ پوءِ ڇو اوهين منهنجي ٻانهي موسيٰ جي خلاف ڳالهائڻ کان نہ ٿي ڊنا؟“

ڳاڻاٽو 21:18

هي اهو کوهہ آهي جنهن کي سردارن کوٽيو آهي، قوم جي اميرن پنهنجي شاهي لٺين سان اهو کوٽيو آهي.“ پوءِ هو بيابان مان روانا ٿي انهيءَ هنڌ پهتا جنهن کي متاناہ چون ٿا.

شريعت جو دور 12:7

اُتي ئي اوهين خداوند پنهنجي خدا جي حضور ۾ کائجو ۽ پنهنجي هٿن جي سڄي ڪمائي، جنهن ۾ خداوند اوهان جي خدا برڪت وڌي هجي، تنهن لاءِ پنهنجن گھراڻن سميت اوهين خوشيون ڪجو.

شريعت جو دور 4:33

ڇا ڪڏهن ڪنهن قوم اوهان وانگر باهہ جي وچ مان معبود جي ڳالهائڻ جو آواز ٻڌو آهي ۽ جيئري رهي آهي؟

قاضين 13:22

پوءِ منوحہ پنهنجيءَ زال کي چيو تہ ”اسين پڪ مري وينداسين، ڇاڪاڻ تہ اسان خدا کي ڏٺو آهي.“

قاضين 5:13

ان وقت جيڪي باقي بچيل عام ماڻهو هئا، سي بہ لشڪر جي سالارن وٽ ماٿريءَ ۾ لهي آيا. هائو، خداوند جا ماڻهو زورآورن سان وڙهڻ لاءِ برق وٽ لهي آيا.