واعظ 6:2 - Muslim Sindhi Bible

² اها هيءَ آهي تہ ڪن ماڻهن کي خدا مال، دولت ۽ عزت عطا ڪئي آهي، ايتري قدر جو وٽن اهڙي ڪنهن بہ شيءِ جي ڪمي ڪانهي جيڪا سندن دل گھري. انهيءَ هوندي بہ خدا کين اها توفيق نہ ٿو ڏئي تہ هو انهيءَ مان مزو ماڻين، بلڪ ڪي ٻيا ماڻهو انهيءَ مان کائي پئي عيش ٿا ڪن. اها بہ هڪ ڏکوئيندڙ ڳالهہ آهي جيڪا سمجھہ کان مٿاهين آهي.

Sindhi Bible

² ڪنهن ماڻهوءَ کي خدا مال، ۽ دولت، ۽ عزت ڏني آهي، ايتري قدر جو جيڪي هن جي دل گهري ٿي تنهن مان ڪنهن بہ شيءِ جي هن کي ڪمي ڪانهي، انهي هوندي بہ خدا هن کي اها طاقت نٿو ڏئي تہ انهي مان کائي، ۽ هڪڙو ڌاريو ماڻهو اُهو کائي ٿو. اها بيهودگي آهي، ۽ اهو هڪڙو خراب مرض آهي.

واعظ 6:2 Iomraidhean Croise

1.بادشاهَہ 3:13

انهيءَ کان سواءِ جيڪي تو نہ گھريو آهي سو بہ آءٌ تو کي ڏيان ٿو، يعني دولت ۽ عزت، انهيءَ ڪري تہ تنهنجي هوندي ٻيو ڪوبہ بادشاهہ تو جهڙو نہ هجي.

1.تواريخ 29:25

خداوند سڄي بني اسرائيل جي نگاهہ ۾ سليمان جو مان مٿاهون ڪيو ۽ کيس اهڙي شاهاڻي حشمت بخشيائين، جهڙي کانئس اڳي بني اسرائيل ۾ ڪنهن بہ بادشاهہ کي نصيب نہ ٿي هئي.

1.تواريخ 29:28

جڏهن هن وفات ڪئي تڏهن هو تمام پوڙهو هو. هن وڏي ڄمار، دولت ۽ عزت ماڻي. هن بعد سندس پٽ سليمان تخت‌نشين ٿيو.

2.تواريخ 1:11

تڏهن خدا سليمان کي چيو تہ ”جيئن تہ اها ئي تنهنجي دلي خواهش هئي ۽ تو نہ مال، نہ دولت ۽ نہ عزت گھري آهي ۽ نہ ئي وري پنهنجي دشمنن جي لاءِ موت گھريو اٿيئي، نڪي وڏي حياتي گھري اٿيئي، بلڪ ڏاهپ ۽ علم گھريو اٿيئي، انهيءَ لاءِ تہ پنهنجي جنهن قوم تي مون تو کي بادشاهہ بڻايو آهي تنهن تي انصاف سان حڪمراني ڪري سگھين.

زبور 17:14

اي خداوند! پنهنجي قدرت ڏيکاري مون کي انهن کان ڇڏاءِ، هائو، دنيا جي انهن ماڻهن کان، جن جو حصو رڳو هن دنيا ۾ آهي. پر جيڪي شيون تو پنهنجي پيارن لاءِ گڏ ڪري رکيون آهن، تن سان شل اهي ڍاول رهن! سندن ٻچن وٽ ايترو تہ گھڻو ڪجھہ هجي، جو اهي پنهنجن ٻارن لاءِ باقي ڇڏي وڃن.

زبور 39:6

بيشڪ هر انسان پاڇي وانگر گم ٿيو وڃي. هو جيڪا بہ جاکوڙ ڪري ٿو سا بلڪل بي‌فائدي آهي. هو مال پٺيان مال تہ گڏ ڪندو ٿو رهي، پر اها خبر ڪين اٿس تہ اهو ڪنهن جي ملڪيت ٿيندو.

زبور 73:7

انهن جي دلين مان بڇڙايون وهي نڪرن ٿيون، ۽ انهن جا دماغ بڇڙن منصوبن ۾ رُڌل رهن ٿا.

واعظ 4:4

تنهن کان پوءِ مون محنت ۽ هنرمنديءَ جي ڪم بابت غور ڪيو ۽ ڏٺم تہ اهو سڀ ڪجھہ انسان هڪٻئي سان مقابلي ڪرڻ جي لاءِ ٿا ڪن. پر انهيءَ مان اصل مقصد جو پتو نہ ٿو پوي. اهو ائين آهي جيئن هوا جي پٺيان ڊوڙڻ.

واعظ 4:8

مثال طور ڪنهن ماڻهوءَ کي نہ اولاد آهي ۽ نہ وري ڪو ڀاءُڀيڻ اٿس، بلڪل اڪيلو ئي آهي. تنهن هوندي بہ اهو هميشہ سخت پورهيو ڪندو ٿو رهي پر دولت مان ڍاپجي نہ ٿو. ڀلا اهو ڪنهن جي لاءِ هيتري ساري محنت ٿو ڪري ۽ پنهنجي جيءَ کي جنجال ۾ ٿو وجھي؟ اهڙي تڪليف واري زندگي گذارڻ بہ سمجھہ کان مٿاهين آهي.

واعظ 5:13

هڪڙي تمام وڏي خرابي جيڪا مون هن دنيا ۾ ڏٺي آهي، سا اها آهي تہ ماڻهو پنهنجي دولت ڏک سهي ڪري بچائي تہ رکن ٿا،

واعظ 5:16

اها بہ هڪڙي وڏي مصيبت آهي، تہ هو هن دنيا مان ائين ئي هليو وڃي ٿو جيئن دنيا ۾ اچي ٿو. پوءِ هن کي انهيءَ محنت مان ڇا حاصل ٿيو؟ اهو ائين آهي جيئن هوا جي پٺيان ڊوڙڻ.

واعظ 5:18

ڏسو، مون ڄاڻي ورتو آهي تہ اهو ئي چڱو ۽ مناسب آهي جو ماڻهو کائي پيئي ۽ هن دنيا ۾ خدا جي عطا ڪيل حياتيءَ جي ڏينهن ۾ پنهنجي ڪيل محنت جو چڱو ڦل پاڻ ماڻي، ڇاڪاڻ تہ اهو ئي هن لاءِ مقرر آهي.

واعظ 5:19

ان کان علاوہ هر ڪنهن ماڻهوءَ کي خدا جيڪا مال ملڪيت عطا ڪئي آهي تنهن بابت کيس اختيار ڏنو آهي تہ جيڪو هن لاءِ مقرر آهي تنهن مان کائي پيئي ۽ پنهنجي محنت مان پاڻ مزا ماڻي. اها ئي خدا جي طرفان هن لاءِ نعمت آهي.

يسعياہ 55:2

جيڪا شيءِ صحيح کاڌي طور استعمال نہ ٿي ٿئي، تنهن لاءِ پنهنجو پئسو ڇو ٿا ضايع ڪريو؟ هائو، جنهن شيءِ مان ڍءُ نہ ٿو ٿئي، تنهن لاءِ پورهيو ڇو ٿا ڪريو؟ اوهين غور سان منهنجي ڳالهہ ٻڌو، جيڪا چڱي شيءِ هجي سا کائو، ۽ عمدي کاڌي مان لذت حاصل ڪريو.

زاريون 5:2

تنهنجي طرفان ڏنل ميراث تي ڌارين قبضو ڪيو آهي، ۽ اسان جي گھرن ۾ بہ ڌاريا ماڻهو ٿا رهن.

دانيال 5:18

اي بادشاهہ! خدا تعاليٰ تنهنجي پيءُ نبوڪدنضر کي بادشاهي، عظمت، عزت ۽ حشمت عطا ڪئي هئي.

هوسيع 7:9

هنن کي ڪو ڌيان ڪونهي، جو سندن دولت ڌاريا ڦٻائي ويا آهن، هو سندن مٿي ۾ اڇا وار هئڻ مثل، ڪمزور ٿيندا پيا وڃن، پر کين اها خبر ئي ڪانهي.

شريعت جو دور 28:33

اوهان جي زمين جي پيداوار ۽ اوهان جي محنت جي سموري ڪمائي، هڪڙي اهڙي قوم کائي ويندي، جنهن کي اوهين سڃاڻيندا بہ ڪونہ هوندا. اوهين سدائين مظلوم ۽ دٻايل رهندا،

شريعت جو دور 28:43

جيڪو ڌاريو ماڻهو اوهان جي وچ ۾ هوندو سو اوهان کان وڌندو ويندو ۽ اوهين گھٽبا ويندا.

قاضين 18:10

جڏهن اوهين اتي پهچندا تڏهن هڪڙي بي‌خوف وَ خطر قوم ڏسندا. سندن ملڪ ڪشادو آهي جيڪو خداوند اوهان جي هٿ ۾ ڏيئي ڇڏيو آهي، جنهن ۾ ڪنهن بہ شيءِ جي ڪمي نہ آهي.“