Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




واعظ 2:4 - Muslim Sindhi Bible

4 تڏهن مون ڪجھہ وڏا وڏا ڪم ڪيا. مون پنهنجي لاءِ گھر جوڙايا ۽ انگورن جا باغ لڳرايا.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Sindhi Bible

4 مون پنهنجي لاءِ وڏا وڏا ڪم ڪيا؛ مون پنهنجي لاءِ گهر جوڙيا: مون پنهنجي لاءِ ڊاک جا منهہ لڳايا؛

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




واعظ 2:4
17 Iomraidhean Croise  

پوءِ هنن چيو تہ ”اچو تہ هڪڙو شهر ۽ هڪڙو منارو ٺاهيون جنهن جي چوٽي آسمان تائين وڃي پهچي. اهڙيءَ طرح پنهنجو نالو قائم ڪريون، متان پوءِ اسين سڄيءَ دنيا ۾ پري پري پکڙجي وڃون.“


ابي‌سلوم پنهنجي جيئري ئي بادشاهن جي ماٿريءَ ۾ پنهنجي لاءِ هڪڙو ٿنڀو اڏيو هو، ڇاڪاڻ تہ هن سوچيو ٿي تہ ”مون کي ڪو پٽ ڪونهي جيڪو منهنجي نالي جي يادگيري قائم رکي.“ سو هن انهيءَ ٿنڀي تي پنهنجو نالو رکيو هو. اهو ٿنڀو اڄ ڏينهن تائين ابي‌سلوم جي يادگار سڏبو آهي.


”اسين پاڻ ۾ اهڙو معاهدو ڪريون، جيئن منهنجي ۽ تنهنجي پيءُ جي وچ ۾ هو. اِجھو، آءٌ تو ڏانهن سون ۽ چاندي تحفو ڪري موڪليان ٿو. سو تون اسرائيل جي بادشاهہ بعشا سان پنهنجو اتحاد ختم ڪر تہ جيئن هو منهنجي ملڪ مان پنهنجيون فوجون ڪڍي وڃي.“


جڏهن بادشاهہ سليمان هيڪل ۽ شاهي محل جوڙائي پورو ڪيو ۽ ٻيو جيڪي ڪجھہ ڪرڻ ٿي گھريو سو بہ سڀ پورو ٿيو،


انگورن جي باغ جو نگران شمعي راماتي هو. مئي جي گدامن واسطي انگورن جي باغ جي پيدائش جو نگران زبدي شفمي هو.


هن چراگاهن ۾ پڻ ٺُلهَہ ٺهرايا ۽ اتي گھڻا ئي کوهہ کوٽايائين، ڇاڪاڻ تہ اولهہ وارن هيٺاهن علائقن ۽ ميدانن ۾ وٽس گھڻو چوپايو مال هو. جيئن تہ هن کي زراعت سان گھڻو چاهہ هو، تنهنڪري جابلو علائقن ۾ توڙي پوکيءَ لائق زمين ۾ انگورن جا باغ لڳائڻ ۽ پوک ڪرڻ تي هن ڪڙمي بيهاريا.


سليمان پنهنجي زال جيڪا فرعون جي ڌيءَ هئي، تنهن کي دائود جي شهر مان ڪڍي انهيءَ محل ۾ آندو جيڪو سندس لاءِ جوڙايو هئائين. هن چيو تہ ”منهنجي زال کي اسرائيل جي بادشاهہ دائود جي محل ۾ نہ رهڻ گھرجي، ڇاڪاڻ تہ اها غير قوم مان آهي ۽ جنهن جنهن جاءِ ۾ خداوند جي عهد واري صندوق آئي آهي سي سڀيئي پاڪ آهن.“


دنيا جهان جي آخر تائين قبرون ئي انهن جا گھر هوندا، بلڪ اهي پيڙهي بہ پيڙهي انهن منجھہ رهندا، جيتوڻيڪ ڪنهن وقت هو زمينن جا مالڪ هئا.


اي منهنجا محبوب! تون منهنجي لاءِ انهيءَ مينديءَ جي ڇڳي جيان آهين، جيڪا عين‌جديءَ جي انگورن جي باغن ۾ هوندي آهي.


پوءِ صبح سوير اُٿي انگورن جي باغ ۾ هلون، ڏسون تہ انگورن جي ولين ٻور جھليو آهي يا نہ، باغ ۾ گل ٽڙيا آهن يا نہ، ۽ ڏاڙهن گل جھليا آهن يا نہ؟ اتي آءٌ تو سان پيار ڪنديس.


ٻڌو، هاڻي آءٌ پنهنجي محبوب جو گيت ڳائيندس. هائو، آءٌ سندس انهيءَ محبت جو گيت ڳائيندس، جيڪا هن کي پنهنجي انگورن جي باغ سان آهي. هڪڙي زرخيز ٽڪريءَ تي منهنجي محبوب جو انگورن جو باغ هو.


تڏهن چوڻ لڳو تہ ”ڇا هي اهو عظيم بابل شهر ناهي، جيڪو مون ئي پنهنجي اختياريءَ جي طاقت سان جوڙايو آهي، انهيءَ لاءِ تہ اهو منهنجي گاديءَ جو شهر ۽ منهنجي شان وَ شوڪت جو نمونو ٿئي؟“


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan