واعظ 2:1 - Muslim Sindhi Bible

¹ پوءِ مون پنهنجيءَ دل ۾ فيصلو ڪيو تہ ”ڇو نہ آءٌ هن زندگيءَ جو مزو ماڻيان ۽ خوشيون ملهايان. پوءِ ڏسان تہ انهيءَ مان ڇا ٿو حاصل ٿئي!“ پر مون ڏٺو تہ ائين ڪرڻ سان زندگيءَ جي راز کي سمجھي نہ ٿو سگھجي.

Sindhi Bible

¹ مون پنهنجي دل ۾ چيو تہ هاڻي اچ، آءٌ خوشيءَ سان توکي آزمائيندس؛ تنهن ڪري مزا ماڻ: ۽ ڏس اها بہ بيهودگي آهي.

واعظ 2:1 Iomraidhean Croise

پيدائش 11:7

سو اچو تہ اتي هلي سندن ٻوليءَ ۾ مونجھارو وجھون تہ جيئن هو هڪٻئي جو ڳالهائڻ سمجھي نہ سگھن.“

2.بادشاهَہ 5:5

تڏهن بادشاهہ کيس وراڻيو تہ ”ڀلي وڃ. آءٌ تو کي اسرائيل جي بادشاهہ ڏانهن خط بہ ڏيان ٿو.“ سو نعمان پاڻ سان ٽي سؤ پنجاهہ ڪلوگرام چاندي، ستر ڪلوگرام سون ۽ ڏهہ جوڙا ڪپڙن جا کڻي روانو ٿيو.

زبور 10:6

هو پنهنجيءَ دل ۾ سمجھن ٿا تہ ”اسان کي ڪو لوڏو ڪين ايندو. سڀني پيڙهين تائين اسان تي ڪڏهن بہ مصيبت ڪانہ ايندي.“

زبور 14:1

اهي احمق هوندا جيڪي پنهنجيءَ دل ۾ چون ٿا تہ ”خدا تہ آهي ئي ڪونہ.“ اهڙا ماڻهو بڇڙا آهن ۽ ڪراهت جهڙا ڪم ڪن ٿا. انهن منجھہ اهڙو ڪوبہ ڪونهي جيڪو نيڪي ڪري.

زبور 27:8

جڏهن تو هي فرمايو هو تہ ”اوهين منهنجي ديدار جا طالب ٿيو،“ تڏهن منهنجيءَ دل چيو تہ ”اي خداوند! آءٌ تنهنجو طالب آهيان.“

چوڻيون 14:13

ڪڏهن تہ دل غمگين هئڻ باوجود کلڻو ٿو پوي، پر کلڻ کان پوءِ وري غم ياد ٿو اچي.

واعظ 11:9

اي نوجوانؤ! جيستائين اوهين جوان آهيو، تيستائين جائز خوشيون ملهايو ۽ زندگيءَ جا مزا ماڻيو. اوهان جي دل جيڪي چاهي سو ڪريو. ڀلي تہ اوهين زندگيءَ جو جائز لطف حاصل ڪريو. پر اهو ڄاڻي ڇڏيو تہ اوهان جي سڀني خيالن ۽ ڪمن جو حساب ڪتاب ڪرڻ لاءِ خدا اوهان کي پنهنجي عدالت ۾ ضرور سڏائيندو.

واعظ 2:15

تڏهن مون پنهنجيءَ دل ۾ سوچيو تہ جيڪڏهن بي‌عقلن وانگر مون کي بہ موت ملندو تہ پوءِ ڏاهپ ڇو حاصل ڪريان؟ زندگيءَ جي ڳجھارت ڀڃڻ لاءِ اهڙي ڪوشش فضول آهي.

واعظ 2:25

انهيءَ سبب جو خدا جي مرضيءَ کان سواءِ ڪوبہ ماڻهو کائي، پئي ۽ مزا ماڻي نہ ٿو سگھي.

واعظ 7:4

جيڪو ماڻهو هميشہ خوشين بابت ٿو سوچي، سو بي‌وقوف آهي. جڏهن تہ عقلمند ماڻهو اهو آهي جيڪو موت بابت ٿو سوچي.

واعظ 8:15

تنهنڪري منهنجو مشورو اهو ئي آهي تہ اسين خوش رهون، ڇاڪاڻ تہ هن دنيا ۾ انسان جي اختيار ۾ انهيءَ کان بهتر ڪا ڳالهہ ڪانهي تہ هو کائي، پيئي ۽ خوش رهي. جيئن انسان هن دنيا ۾ خدا جي طرفان عطا ڪيل حياتي گذاري ٿو، تيئن سندس محنت دوران هن لاءِ اهي ئي ڳالهيون ممڪن آهن.

يسعياہ 5:5

ڏسو، آءٌ اوهان کي ٻڌايان ٿو تہ هاڻي آءٌ انگورن جي باغ سان ڇا ڪندس. آءٌ انهيءَ جو لوڙهو ڪڍي ڇڏيندس، ۽ اهو چراگاهہ بڻجي ويندو. آءٌ انهيءَ جي ڀت ڀڃي ڇڏيندس، ۽ اهو لتاڙيو ويندو.

يسعياہ 50:11

پر اي اوهين سڀ! جيڪي ٻين جي لاءِ باهہ ٿا ٻاريو، سي پاڻ ئي پنهنجي باهہ جي شعلن ۾ برباد ٿي ويندا. خداوند وٽ اوهان لاءِ اهو ئي ڪجھہ آهي. هائو، اوهان جي نصيب ۾ عذاب ئي عذاب آهي.

يسعياہ 50:5

جيڪي ڳالهيون خداوند خدا مون کي سيکاري ٿو، تن کان آءٌ نہ باغي ٿو ٿيان، نڪي ڀڄي پري ٿيان ٿو.

لوقا 12:19

۽ پوءِ پاڻ کي چوندس تہ ٻيلي، مون وٽ ايترو تہ گھڻو مال آهي جو ڪيترائي سال پيو هلندو، سو آرام ڪريان، کاوان پيئان ۽ موجون ماڻيان.‘

لوقا 16:19

عيسيٰ مثال ڏيندي چيو تہ ”ڪنهن زماني ۾ هڪڙو شاهوڪار ماڻهو هوندو هو، جيڪو تمام عمدا ۽ قيمتي ڪپڙا پهريندو هو ۽ روزانو طرح طرح جا طعام کائي موجون ماڻيندو هو.

لوقا 16:23

هو پاتال ۾ وڃي پيو، جتي هو عذابن ۾ مبتلا هو تہ اکيون کڻي نهاريائين تہ پريان ابراهيم نظر آيس جنهن جي ڀر ۾ لعزر هو.

طيطس 3:3

ڏس، اسين ڪنهن وقت نادان، نافرمان، گمراهہ ۽ طرح طرح جي نفساني خواهشن ۽ عياشين جا غلام هئاسين. اسين بغض ۽ حسد جي حالت ۾ گذاريندا هئاسين، نفرت جي لائق هئاسين ۽ هڪٻئي سان بہ نفرت ڪندا هئاسين.

يعقوب 4:13

هاڻ اوهين ٻڌو، جيڪي چئو ٿا تہ ”اڄ يا سڀاڻي فلاڻي شهر ۾ وينداسين، هڪڙو سال اتي وڃي گذارينداسين ۽ ڌنڌو ڌاڙي ڪري پئسا ڪمائينداسين.“

يعقوب 5:1

هاڻ اي دولتمندؤ! اوهين ٻڌو، انهن مصيبتن جي ڪري روئو ۽ رڙو، جيڪي اوهان تي اچڻيون آهن.

يعقوب 5:5

اوهان زمين تي عيش عشرت ۾ گذاريو آهي ۽ موجون ماڻيون اٿوَ. حقيقت ۾ اوهان پاڻ کي ڪوس واري ڏينهن لاءِ ٿلهو متارو ڪيو آهي.