واعظ 1:3 - Muslim Sindhi Bible

³ انسان هن دنيا ۾ ڏاڍي محنت مشقت ٿو ڪري، پر جيڪي ڪجھہ هو حاصل ڪري ٿو، ڇا اهو اطمينان جوڳو آهي؟

Sindhi Bible

³ ماڻهو سج هيٺان جيڪو پورهيو ٿو ڪري تنهن مان هن کي ڪهڙو فائدو آهي؟

واعظ 1:3 Iomraidhean Croise

واعظ 2:11

پوءِ پنهنجي هٿن جي پورهئي سميت مون پنهنجي ڪيل سڀني ڪمن تي غور ويچار ڪيو. تڏهن ڇا ڏٺم تہ ائين ڪرڻ سان بہ زندگيءَ جي راز کي نہ ٿو سمجھي سگھجي. اهو ائين آهي جيئن هوا جي پٺيان ڊوڙڻ. هائو، هن دنيا ۾ ڪنهن بہ ڪم يا تجربي ڪرڻ سان زندگيءَ جو اصل مقصد حاصل ٿي نہ ٿو سگھي.

واعظ 2:18

تڏهن مون سمجھي ورتو تہ هن دنيا ۾ سخت محنت ڪري مون جيڪي مال ملڪيت گڏ ڪيو آهي، سو سڀ مون کي پنهنجي وارثن لاءِ ڇڏي وڃڻو پوندو. تڏهن آءٌ انهن سڀني ڳالهين کان نفرت ڪرڻ لڳس،

واعظ 2:19

ڇاڪاڻ تہ ڪنهن کي خبر تہ اهي منهنجا وارث ڏاها هوندا يا بي‌عقل؟ انهيءَ هوندي بہ جيڪي مون هن دنيا ۾ سخت محنت ۽ ڏاهپ سان حاصل ڪيو آهي تنهن جا اهي مالڪ بڻجي ويندا. تہ پوءِ اهو زندگيءَ جو راز سمجھہ کان مٿاهون آهي.

واعظ 2:22

انهيءَ مان ظاهر آهي تہ انسان پنهنجي سوچ ويچار سان ڪيل محنت ۽ مشقت مان ڪوبہ فائدو حاصل نہ ٿو ڪري.

واعظ 3:9

پوءِ انهيءَ حالت ۾ سخت پورهئي ڪرڻ مان اسان کي ڇا ٿو حاصل ٿئي؟

واعظ 4:3

بلڪ انهن ٻنهي کان بہ وڌيڪ بهتر اهي آهن جيڪي اڃا ڄاوا ئي ڪونہ آهن، جن اڃا اها بڇڙائي ڏٺي ئي ڪونهي جيڪا هن دنيا ۾ پيئي ٿئي.

واعظ 4:7

پوءِ مون وري هن دنيا ۾ هڪ ٻي ڳالهہ ڏٺي جيڪا منهنجي نظر ۾ هڪ راز آهي.

واعظ 5:16

اها بہ هڪڙي وڏي مصيبت آهي، تہ هو هن دنيا مان ائين ئي هليو وڃي ٿو جيئن دنيا ۾ اچي ٿو. پوءِ هن کي انهيءَ محنت مان ڇا حاصل ٿيو؟ اهو ائين آهي جيئن هوا جي پٺيان ڊوڙڻ.

واعظ 5:18

ڏسو، مون ڄاڻي ورتو آهي تہ اهو ئي چڱو ۽ مناسب آهي جو ماڻهو کائي پيئي ۽ هن دنيا ۾ خدا جي عطا ڪيل حياتيءَ جي ڏينهن ۾ پنهنجي ڪيل محنت جو چڱو ڦل پاڻ ماڻي، ڇاڪاڻ تہ اهو ئي هن لاءِ مقرر آهي.

واعظ 6:12

بيشڪ زندگيءَ جي معنيٰ سمجھہ کان مٿاهين آهي، اها پاڇي وانگر جلدي وهامي وڃي ٿي. ڪير ٿو ڄاڻي تہ سندس لاءِ ڪهڙي ڳالهہ چڱي آهي يا ڪهڙي خراب؟ ڪنهن کي خبر آهي تہ مستقبل ۾ ڇا ٿيندو؟

واعظ 7:11

ڏاهپ ايڏي تہ چڱي آهي، جيڏو اهو قيمتي خزانو، جيڪو ابا ڏاڏا ورثي ۾ ڇڏي ويا هجن. اها هن ڌرتيءَ جي سڀني ماڻهن کي هميشہ لاءِ فائدو رسائي ٿي.

واعظ 9:13

هن دنيا ۾ مون ڏاهپ جو هڪڙو واقعو ڏٺو، جيڪو مون لاءِ تمام وڏي اهميت وارو هو.

واعظ 9:3

هائو، هن دنيا ۾ وڏي بدقسمتي اها آهي جو سڀني انسانن جي پڄاڻي هڪجهڙي ٿئي ٿي. تنهنڪري انسان جي سڄي حياتي بڇڙائيءَ ۽ چريائپ واري سوچ ۾ گذري ٿي، ڇاڪاڻ تہ سڀيئي هڪجهڙي وفات ڪري وڃي مُڙدن سان ٿا ملن.

واعظ 9:6

انهن جي مرڻ سان گڏ سندن محبت، نفرت توڙي غيرت جو احساس بہ بلڪل ختم ٿيو وڃي. اهي هن دنيا ۾ ٿيندڙ ڪنهن بہ ڳالهہ ۾ وري حصو وٺي نہ ٿا سگھن.

يسعياہ 55:2

جيڪا شيءِ صحيح کاڌي طور استعمال نہ ٿي ٿئي، تنهن لاءِ پنهنجو پئسو ڇو ٿا ضايع ڪريو؟ هائو، جنهن شيءِ مان ڍءُ نہ ٿو ٿئي، تنهن لاءِ پورهيو ڇو ٿا ڪريو؟ اوهين غور سان منهنجي ڳالهہ ٻڌو، جيڪا چڱي شيءِ هجي سا کائو، ۽ عمدي کاڌي مان لذت حاصل ڪريو.

حبقوق 2:13

انهن مظلوم قومن اجايو پاڻ کي ٿڪائي وڌو آهي، هائو، انهن جو پورهيو باهہ ۾ ساڙي چٽ ڪيو ويو آهي. ڇا اهو سڀ ڪجھہ قادر‌مطلق خداوند طرفان مقرر ناهي؟

حبقوق 2:18

تراشيل بت يا پلٽيل مورتيءَ مان ڪهڙو فائدو؟ اهي تہ رڳو انساني هٿ جا ٺهيل آهن، ۽ ڪوڙ سان ڀريل آهن. پنهنجي هٿ سان ٺاهيل شيءِ تي انسان ڪيئن ڀروسو ڪري ٿو، جڏهن تہ اهي ڳالهائي بہ نہ ٿا سگھن؟

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 16:26

ڀلا ماڻهوءَ کي انهيءَ مان ڪهڙو فائدو جو سڄي دنيا تہ هٿ ڪري پر پنهنجي جان وڃائي ڇڏي؟ ماڻهو ڪجھہ بہ ڏيئي پنهنجي جان وري حاصل ڪري نہ ٿو سگھي.

يوحنا 6:27

فاني کاڌي لاءِ محنت نہ ڪريو، بلڪ انهيءَ کاڌي لاءِ محنت ڪريو، جنهن مان دائمي زندگي ٿي ملي. اهو کاڌو ابنِ آدم اوهان کي ڏيندو، ڇاڪاڻ تہ پيءُ يعني خدا هن تي اختياريءَ جي مُهر هڻي ڇڏي آهي.“

1.ڪرنٿين 16:16

اهڙن ماڻهن ۽ جيڪي بہ انهن سان گڏجي خدمت وارو ڪم ڪن ٿا، تن سڀني جي اوهين فرمانبرداري ڪريو.