Amanche apha eekuw ahungtak phana Jesu ing iruur ipirpak ing uung, “Eloi, Eloi, Lama Sabakthani? Havi achiinii chuve Ka Thangnang, Ka Thangnang, ynchii khaena nang ing kichu ymbathenvachii?”
Amana Pitar ing ruvaamna amansiichu ynchiiva taka ataksahna fhuwm abavae raenche enruw, Kornelius ing avechiir pasar aenche Simon ongnii eenchu siiaeka suwngkung maana ngiir aeka,
Amana Kornelius ing ariir, “Inii nithum visa ki ing apha jingenne ka-eensungna apha eekuwna kathamsah raenche manghuw mangharu ing peen ynreen ing ynthong pasar yngkheh ing kamana ngiirka ariir,
Damaskas nache khristen mee yngkheh aruming Anania enchii pasar yngkheh ong. Ama aruvaamna yndang inche ariir, “Anania!” Ama ing abasang, “Aafhuw, havane ki ongning.”
Amatah nache atakchu ruwruwna jungbuksa, amana Sol, Sol, nang ing kichu ynchii khaena ymmanang vachii taka aningna ajeriir iruur yngkheh ama ing asiipa.