10 Wo kɔma, Alatala ka a fɔ a ye, a ko: «Ile be kinikiniren kɛ lɔgɛ ma. I ma fenfen ma a la ko tɔ, ile le ma a lakoloya. A fɛtɛnta suu dɔndɔ le, a fagata suu dɔndɔ.
Ka bɔɔ wole ma han wo bɔnsɛnu, kayenu minnu bɛ be wo tɛma, a bɛ ni sunna a la sɔtɛ tele sagin luŋɛ ma, hali joŋɛnu. Jon min yo sɔtɔta i bata, i ni a sunna. I ka jon min yo san nafule la kan do, hali a ma ma i bɔnsɔ la, i ni wo tugun sunna.
Kɔnɔ, Niniwu saa banba mɔgɛnu kan, anu kɔnte fisa siyala mɔgɔ wulu kɛmɛ wulu mugan ko, anun kolofeŋɛ siyama. Anu ma bolo ɲinma nun bolo mara tɛtɛgɛbɔɛ lɔn. Kaa, i bele diren de nde ni kinikini wo mɔgɛnu nun kolofeŋɛnu ma ba?»
Ala ka Yunusa maɲininka, a ko: «Tɔɲa le i be dumɛnden de kɛ lɔgɛ faga koe la?» Yunusa ka a jaabi, a ko: «Iyon, tɔɲa be n bolo n ni dumɛn kɛ lɔgɛ la ko la han n ni faga.»