«I be hɔrɔma dingira kunma mabutinfeŋɛ fɔlɛ ɲiɲala tasɔgɛ lenpen tan de la, maleka misalenu be minnu ma, gese bululama, a dubalamanɛŋɛ, nun a wulenma la. Mabɔ sɔgɔla kende le be wo mala.
Wo kɔma, i ni hɔrɔma dingira kunma mabutinfeŋɛ sabaɲɔgɛ ɲiɲa saaka kontoŋɛ bole la min be ɲɛgɛnden a wulenma la. A tɔɛ la, i ni hɔrɔma dingira kunma mabutinfeŋɛ naaniɲɔgɛ ɲiɲa foyi yɛgɛ bole la, i ni naa a lafonti wo doe tugun kunma.
I be bakkura bi loolu le ɲiɲala sanuɛ la, i ni naa wo lenpen banba fila labɛndeŋɛnu kiti ɲɔgɔn na wo bakkuranu la. Wolo be mala hɔrɔma dingira kunma mabutinfeŋɛ dɔndɔ la.
Lenpen loole be labɛnna a dana le ma, wo lenpen wɔɔrɛ tugun ni labɛn a dana ma. Wo lenpen wɔrɔɲɔgɛ be takatila le a ni lafonti hɔrɔma dingira ɲakɔtɔ kunma.
Gese bululama, a dubalama nun a wulenma, anun tasɔgɔ kuta gese, anun baa te gese anun saaka kontoŋɛ bole min be ɲɛgɛnden a wulenma la, anun foyi yɛgɛ bole be minnu bolo, wonu ka anu nati.
N bata wole fonikenu tugun nalimaniya, wo ni wo yɛtɛ majigi wo la kayibanu ye. Wo bɛ ni wo yɛtɛ majigi ɲɔgɔn ye, bayi a be sɛbɛren de: «Ala be fan nakoloyalá kɛlɛla le, kɔnɔ a be hinnɛla le yɛtɛ majigilá kan na.»