Rikia fasi, afa boṉi nei o tari nau faisia maana fanua na i iano; ma nau kwai to thaufuni faisia maamu; ma ni nau ṉa wane ni thaka ka toto bana ma wane liliu i fanua na i iano; ma lalae mai, ni tei bana na ka fulatooku ka thauṉi nau ana.
Ma tha Rubeni ka luuda, ka una eri, Nau ku ṉata isamulua, mado? ku una eri, Ada muka abula taa uria wela wane ba; ma ni kamulua mulu lalakwee roṉoa, mado? mania, rikia fasi, keka duua ’abuna.
Ni oe, talifili oe, na nau ku abula taa iamu na ba, ku ilia do taa nei no rikia ana maamu: fasi keki ala fafia kokoto lamu maṉa o bae mai, liomu kai dodoloa asi maṉa noki bae mala wane ni kotu.
Sulaania wane eri na wane ni ra tha God ifamu uria si do ne lea. Ma mada soki ilia si do ne taa, oki mau; uria ne ai si tonee rau ana nini ni firu: sulaania wane eri na ṉa wane ni ra tha God, wane na kai duua ana rakeiria abula taa lana wane na kai abula taa.
Wane na kai talaia toa na omea nia e lauda, keki talai una eri ani nia: wane na kai thauwane ana nini ni firu, e ai si ei keki thauṉi nia boo ana nini ni firu. Si do na si lio ni susuu la toa abu ki ma fitooa kera ka maakwalia neri.