6 ብንም ቃር ይእግዘር ሽር በሮም ጠሰዊ ባንኸሬ ባትም ዘንጋ አትጠነቆ።
ታ እግዘረኖ! እያ ባርያኸን፤ ጠሎተና ስማምታነ ኧኳ ኧጨስኸ ቃር ስሜ፤
በኽ አን ንስ ኽዝቅያስም የአሞፅ ኧርች ነቢ ኢሳያስ ይእግዘሬንየ ጠሎት አመነቦም፤ ይረዳኖኸማ የቴነየ ንቃር ኦነቦም፤
እግዘሮ! ኻርም ኧዝረ ኸማ አምዬ፤ እያም ሽር ኧበርኸሸ።
እምተመረጋ ቅረረ፥ ግብት ዋናም ምሳረ፥ ጅጓረመና ምጥጥመና የት አትር፤ ትም ቃረና ይሰማ።
ጅጓሪታኸ እንም ይእግዘሬ አትቀንብ፤ ትም በጭነት ይቀየኸሸ፤ እግዘር ወኼ ወኼ ሰብ ስርም በጅጓረ ኤቃሽኖ።
ሰቦ! እንምከረ ብእግዘር ታመሮ፤ ት ጥራረንዳ የኸሬ ጅጓራኹ እንም የት ኦደዊ።
እግዘር ወኼ ወኼ ሰብ ጠሎት ቲያመሮ ይሽን፤ ባጢረተነ ያትንቦለ ኽትም ጭን ይጠራ።
ትቾትን ሜና እንም ይእግዘር አደራ አብ፤ አሳብማኸ እንም ይትሳካንኸሸ።
አ በኸየ እምር ፈርቃቃ ደኔ የትሼመ ንየት ኸማን፤ እንዴ አትግዝየ ይፍታ ንዥን፤ ቃርማ ንስማ፤ ቃራ ይሽር፤ ይፍትማ ንቃር መርካማው። የምሽራታ ጐፔ
የውል ጥፈት የባሩክ ባብን አን እያ ዝካ ባም ጠሎት ኤፐም፥
«ጥሬ፥ እያም ዮ ኧበርኸሸ፤ ተዝ ይፍቴ አትን ወግም ንቃር ሽግም የኸሮ ዘንጋ አተዥኸሸ።
ሲድራቅ፥ ሚሳቅም አብድናጎም «ንስ! በዝ ዘንጋ ገገንዳ ናተርፍኔ መልስ ኒብኔኬ አንሸነ፤
ዳንኤል ጫት ረም የትቋመረኸማ በኻረ አን በፎቅ ያነ ይረብርወ ክፍል ገፓም፤ ይረብርወም ክፍል ተየሩሳሌም ይፍት ይፍት የትከፈቶ መስኮት ባነበዊ፤ ተዝ ይፍቴ ያንም የረፐረኸማ በርበተታ ስጁት ወካም የታታ ሽርት ቲያትንብ በዋና ሶስት ግዝየ ጠሎት ኤፐም።
ሰብም ወሰዶም የፍርድ ቲያፕሮኩ በኽ ግዝየ ትዝረከዊ ቃር እንም ይውኩ የኸሬ፥ ‹መምር ዌም ምር ንዝረነቴ?› ቤትኹ አትጠነቆ።
በሶኽም ግብት የዘኔ ዝነ ያትየሽ፥ ቃረታ የግዝየታ ይሰማ ሰቡ፤ ቢሰማም የዝ አለም አሳብ ይትት የዋጋ ንማጀ በነታ ገፓም የሰሟን ቃር ያርን፤ በኽ የቸነ በት ያነ ይእግዘር ቃር ርት ኤረውን።
ነገ የገገታ ይትጨነቅ የኸሬ የረገ አትጠነቆ፤ የከረት ጥጥነተታ ይጣለሸ» ባረም።
አኹ ጭን ያትሽኹ ቃር እንም ታትጨሰዊም አባኹ በተረም ይር የኸሬ የኽኖ ኸማ አትኽሮ።
ኢየሱስ ዠፐረም «ማርታ፥ ሲመ ማርታ፥ አ በብዘ ቃር ትጨነ፥ ትርክም ትቢ፤
ኢየሱስ የተማሪየታ «የዝ እንም እያ ኧብርኹ ‹ምር ንበራነቴ› ዌም ‹ምር ንትኸተነቴ› ቤትኹ አትጠነቆ።
አኹ ‹ምር ኧበራቴ፥ ምር ኧሰጭቴ› ቤትኹ በአሳብ አትጠነቆ።
ተኻን ኢየሱስም የተማሪየታ ደን ቴያርጦ እንም ጋ ጠሎት ያመሮዌ ቲብር ዝኽ ወማካ ኦደኖም።
ኧጋ እግዘር የሸፐተኖ ሰበታ ዋናም ምሳረ ቲጨሰዊ አፍጢተ ኤፈርድሎዌ? ችላ በበሮት እገዠታ ያትየክስቦዌ?
ባርያ ታነኸ እግዘር በሸፐተናኸ ባርያን ቤትኸ እንትጨነቅኸ፤ ነጣ ትወጤ በኸረንኸ ጭን ባርያ ተኸርኸወ ቃር ተጋፈር።
ቢኸርም ባሳብ ባትወቀሶ ይሽሬ፤ አናገፓምታ የታ ኢየሱስ ይሽን ቃር ይቾቴ ይሸ የኸሬ የታ ቃር ያስብ፤
አኹም ይና በጠሎት ኧግዞንደ፤ ይናም በብዘመና ጠሎት ይእግዘር እገዠ ትነኽብነ ብዘ ሰብ ቢና የቸነ ይእግዘር ሽር ይብረዊ።
እንም ጋ የአብ እግዘር በታንዳ በኢየሱስ ክርስቶስ ሽም ይንም ዘንጋ ሽር በረዊ።
እንም ጋ በመንፈስ ቅዱስ ደረግ ጠሎትም ብንም ኤነት ጭቋሸም አትቀንቦ፤ በዝም ኤነት እግዘር የቀደሰኖ ሰብ አትባቅሮም ጠሎት አምሮሎ።
ያት ሰብነት ገጀ ኸርኹም የጠነኩ የዝ የሽናት የኸሬ ክርስቶስ ይብ ሽናት በናኹ የትረገስ፤ ይእግዘርም ሽር በሮ።
በቃርም ቢኸር በሜና ታመረዊ ቃር እንም ይእግዘር ሽኩር ትትብሮ በታ ኢየሱስ ሽም አምረዊ።
ተፋደጎም ይእግዘር ሽርት ባትቀንቦት እንም ጋ ጠሎት አምሮ።
ትንም አወተራቸ ይእግዘሬንየ ጭቋሸ፥ ጠሎት፥ ምስጋናም የሰብ እንም ያርዬ የሰብ እንም ኧመኽርኹ።
በውረም ምስ የተባ ያገነና ይማተታ ትረብር ምሽት ተስፋታ ቢእግዘር ታወራም ዋናም ምሳረ ይእግዘር በጠሶትም በጠሎት ትረብር።
ኧጋ ይንም ዘንጋ ቀጥወታ ሰናም፤ አኹም ጃድ ባኹም ይእግዘር ጠሶት ይኸንኹዌ በናኹ ያት የምበርኹ፤ ባግባብም ንበሮ።
እግዘርም ያኹ ያስብ የኸሬ ያጨንቅኹ ዘንጋ እንም የት ታቦለ።
ትም ዝካ ትትብር ዠረቸለም «እያሽ እንሰኸርኹ፤ ሟኒም ኤነት ያሰኽር ቃር አንሰጨ፤ የኽርም ታነ እያ ተስፋ የአንጥዄ ነብስወተና ባጠንቆት ችግረና ይእግዘሬ ባትቀንቦት ጠሎት አመነም፤
በዝም የቸነ ዳዊት ንቅ ምጥጥ ሰናወም ባነ፤ የትተረበዊኽኖ ዴንና የበከረዌ ንቃር ተመጠጦም፤ የዳዊት ብምር ይቅጠቅጠውዬ አትሽራንፎት ቀነሰዊም ባነ፤ የኽርም ታነ በታታ እግዘር ነታ አትብራታም፤
ሳሙኤልም እምር ወሰደም በምፅጳም በሼን ግብት አቈመም «እግዘር ኧዃ ስን አገዘንደም» ባረም፤ የኽየኸሬ እምርታ የእገዠ እምር ወኽረታ ያትየሼ «አቤንኤዘር» ባረም ጠናንም።
