14 ሟኒም ኤነት ሜና ትታመሮ አትጠጦ ዌም አትክራከሮ።
በዱከመና ደን ኸሮም እጠጠቦም፤ ይእግዘርም ቃር አንሰማነ ባሮም።
ዘነተነ መራክስ ይረሳ፤ ምኽር ተሳሮት ጭን ኻሪነቱ።
«ዝኽ አል የኸሮ ሰብ ብያ ይጠጦ መቸ ስኑ? ዝኽ ይጠግር እጠጦተና ሰማም።
በትፐሮም አን ‹ዝኽ የገፓትኽኖ እማት ሳት ቾቶም፤ ይና የዋናንዳ ጥነም ተዊና ጬት ተቾትነ ቲና ጋ መምር ጥየ ካስኸኖም?› ባሮም በምስት እጠጠቦም።
ዝኽሽቶ ተሶስት በቅር ዲናር በር አሰየቶ ዋጋታ የዜጋ ያውዮ ባነ» ተበቤሮም፤ የምሽትምታ ንቃር በማቶት ቀንጦያም።
ኢየሱስም ሶስችም ተማሪ ቤሻና የኸሮ ተማሪዬ ተዠፐሮም ቸነቦም፤ ብዘ ሰብ በዙርያና በትደመዶዌ አሰቦም። የሙሴ ጫ አስተማሪ ተተማሪየታ ጋ ሽር ይዝረኮ ባነ።
የፈሪሳም ሰብ የጫ አስተማሪም በኢየሱስ ተማሪ እጠጠቦም፤ «የምር ቀረጥ ቲቀርጦም ጫ ቴቅረቦ ተባጢረተነ ሰብ እማቴ ትበሮም ትሰጦ?» ባሮዮም።
ጳውሎስም በርናባስም ተሰብኽኖ ጋ ንቃር ተክራከሮም፤ በዝም ክርክር የቸነ ጳውሎስም በርናባስም ተኽኖም አታት ሰብ ኢየሩሳሌም ከተማ ያሮኸማም ኽኖም ዝኻ ዘንጋም ይእግዘር ናቸረነም የቤተክርስቲያንም መሪም ያትንቦዌ ተስማሞም።
በዝኽ ዘንጋ በግብተና ንቅ መራክስ የረሳቦዌ የሟር ሟሬ ኸሮም፤ በርናባስም ማርቆስ ጠበጠም በመርከብ ቆጵሮስ ገነ ወረም።
ተብዘ ወባጀ አን ጴጥሮስ ተረሳም ዝካ ባረኖም፤ «ጐፔቾ ዝኽ ያረማዊ ሰብ ይእግዘር አትርፎት ወኼ ወሬ ትያ ሰሞም ያምሮዌ ተዝ ይፍቴ እግዘር በተረም ታኹ ግብት እያ ሸፐተም የራኼኸማ ትሮ።
ተቀሪ ከረ አን በኢየሱስ ያመሮ ሰብ ዝር ይደብር ባነ፤ ቢኸርም ተግሪክ ገነ የቸነቦ የግሪክ አን ይዝረኮ ይኹዳ ሰብ በይኹዳ በትጨነቦ በይኹዳ ሰብ እጠጠጦት ቀነሶም፤ ዝም የኸረወ እንም ከረ የሰብ ቢዊ ቃር ምስ የተበማ ተግሪክ ገነ የቸነማ እሽታ ችላ ይዋርየማ የኸሬው።
በኸረንኹ አኽር ተሰብ እንም በሽናት ንበሮ።
ባኹ ግብት ባመረዊ ክርስቶስ አንትቋመሮኽኖ ቢረብሮ በርማጀ ተቀፐሮዮ ባንኸሬ ቢዝረከዊ ዘንጋ አትክራከሮዮ።
ቢኸርም ጐፔቸም ኧተቾ አኹ ተትማርኹዊ ትምርት ኤያትጋፖ፥ ሰብ ተሰብ ይቤትሮ በመሮታኹ ቈፋ ይኸሮ ሰብ ነረቦ፤ የኽኖም መርኬ ትብሮዮዌ ኧጨስኹ፤ ተኽኖም አረቆም ስኾ።
ተኽኖም አታተና የጠጠቦዌ ቢያጠፋ መሌክ የጠፎም ኸማ ይናም ብእግዘር አንጨጭነ።
እያ ኽሜ ትንቸን አቱ ያጫመትኩ ኸማ ታትኸሮ እያም ያጫመትኹን ኸማ ታንኸር ንትራከብነቴ ይኽርሸ ባም አትጣንቅ፤ ዝክም አቱ ባኹዌ መራክስ፥ ያት፥ ማት፥ ገግ ንመዶት፥ የሰብ ሽም አጥፎት፥ ኧሟት፥ ትእቢት፥ ቃሽቃሽት ይምበሮሸ ባም አትጣንቅ።
ቢኸርም አኹም ታኹ ብትራከሶም ብትባኖ አኹም ታኹ ታርቆ ኸማ ኻሮም ተጤፖ።
አተታ ያተታ የመራክስ በርሳሶት ትንትሟነ እክም አንትዝነ።
ቦኼ ን ኽሮም እንጐድ ሰብ ታኹ ይፈዞኸማ አምሮም ኧዞባንኸሬ ደቦ በሜጥሮትም ገግ በርመዶትም ዌም «ይያኸማ ቃር ሟን ነረ» በበሮት ገጋኸ ከፍ ከፍ አታሚ።
በሜናና የቸነ ንቅ ክብርም ንማጀም አተዞዮ፤ አኹም ታኹ በሽናት ንበሮ።
ሟኒማኹ በጥጥ ሟሬ ጥጥ ዘንጋ ባትዠፕሮዌ ተጤፖ፤ ይርቅ መታ አኹም ታኹ ወኼ ዘንጋ ትቾቶዌ ተፋደጎ፤ የኽክም ይንጐድም ሰብ እንም ወኼ ዘንጋ ትቾቶዌ ጃድበሮ።
ቅድስና ኤርባ ሟኒም ሰብ ቢኸር እግዘር ያዤ ኤዀለ፤ የኽ የኸሬ ተሰብ እንም በሽናት ንበሮ፤ አኹም የትቀደሰ ሰብ ኸርኹም ትረብሮዌ አትባቅሮ።
የሰብ ማት ይእግዘር ፅድቅ ኤያቸን።
ቢኸርም ይጠግር ያትም ገግ ንመዶትም በናኹ ቢረብር አትዞ፤ በውረም ቃርም አትፍጥሮ።
ጐፔቾ ባኹ ቤትፈንድብኹዌ አኹም ታኹ አትጭቃጨቆ፤ ይፈርድታ ይቸንወ ወክተታ ሰናም።
ተጥጥ ዘንጋ የስ፤ ወኼ ዘንጋ የቶት፤ ሽናትም የሴን፥ የትዀተንም።
ታትጠጠቦ አኹም ታኹ ባዘነት ተቀፐሮ።
ዝም ሰብ እንም ጋ ይጠጦም ባትም ቃር ኤሽኖ፤ የገገና ጥጥ ተመኛት ይትተሮ። አምና የትቢት ቃር የሜናወው፤ የገገና ጥቅም ቲሰቦ የሰብ ያስላምጦ።
