À den cuù ye bɔ́ a: «Dìm bɔ̂ bei nde né yo bɔɔ̀n go kuú, te bɔ́ wula bɔ́ wulà. Bɔ̀ tele nde né bɔ̀ huaán go. Bɔ̀ huaán nde né yoòr bɔ̀ teleè ŋaár die; bɔ́ go sɔm bɔ́, te bɔ̀ nùàr wula taré bɔ́ ménâ ndɔ.
Mɔ mbɔ̀ŋ den wa né faá ŋgàŋ nɔ, bú a, sèsamè. Mɔ nùà seê né faá nùà koô seèn nɔ den waá, bú a, sèsamè ndɔ. Mè tueé bí, mɔ bɔ́ né mè nùà koô biì “mgbè bɔ̀ tándulù” yilá, sé tagá bí bɔ̀ jomo bɔ̀ mò wa?»
Bí mùnò kɔ́ cú faá mè lé tueé naâ bí nɔ, mè lé ye bí a: ndɔ́g, nùà seê beéh tele seê seèn hàm yɔ́gɔ́ bèh ma. Mɔ bɔ́ lé naâ mè bunó, sâ bɔ́ bí bunó nde né ménâ ndɔ. Mɔ bɔ́ lé naâ ŋgòr mò jolo, sâ bɔ́ nde né dé biì ménâ jolo ndɔ.
Bɔ́ nde né bí te *gwà sóù kwɔgɔ́ sɔm. Cu déì nde né teèn, bɔ́ nde né bí lòù wulá. Bɔ̀ɔ́ mé wula nde né bí sâ nde né munó, ye bɔ́ sâ bɔɔ́ né seé Càŋ ndɔ.