Wa ke teèn, Yeésò tueé njií mé bɔ̀ mbɔ̀ŋ seèn ndɔ, ye bɔ́ a: «Bí nde né mè durá si lɔɔ́ gií. Te mvù Càŋe né ménâ nyagá den. Càŋ ye, nyí nde né nùà mbieè wulá sɔm. Bɔ̀ mbieè seèn nde né lòù durá ŋellé le.
Ŋgweéh cieé dɔɔ́ŋ mè lé njèh feh den beéh ké *gwà Càŋ koô wa? Béh bí lé naâ kɔɔ́, bí lé mè ké teèn sìè ná ŋgwêh dé keì wa? Mé njéh mene, bɔɔ́ né mân, te yuo faá né te mvù Càŋe nyagá den nɔ.»
Mè tueé bí: cu baá ndeê, hên baá giì cí. Cu mé bí nde gi né teèn durá ŋellé, waà baá; nùà kàn nde né gwò seèn dula yilá, mè le mé huún. Mé njéh mene, ndɔ́g, mè mé huún sam: bêh Tele mò né kɔɔ́!
Cu mé bɔ́ lé tueé lɔgɔ́ naâ ju mò teèn, mè né mene sòn mò se, nuaré déì lé mè gàm kélá ná ŋgwêh, bɔ́ lé si lɔ seér naâ mè lòù. Mé njéh mene Càŋ a, té bɔ́ mé njéh táŋ.
