Bí té mé njùŋ kɔɔ́ ndé sér, bɔ̀ mbeí mò, bí kwá lɔ́ Càŋ nùà njèh sɔm njùŋ mé feh seèn, faá né te mvù Càŋe nyagá den nɔ, ye: «Mè njùŋ sɔm nde né kɔɔ́. Mɔ nuaré déì né wò veên bɔɔ́, mè bú sòn sâ bɔɔ́ sɔm cu nde né kɔɔ́ ndɔ, jueè mè Càŋ Dueè.»
Mɔ nuaré déì ŋene mbeí sela baá veên mé nùàr te cio tùlù yí ŋgwéh, bú a, dùà lòm Càŋ felè mbeí hèllè tég; Càŋ nde né mbeí sâ yili sɔm. Njèh cén, kɔ né ka veên mé nùàr te cio tùlù yí ŋgwéh sâ ndɔ. Veên déì né teèn, né yeé nùàr te cio tulu yií. Mè túé ŋgwéh ye bí dùà Càŋ te gèh bú sâ.
Bɔ̀ càŋ mé lé naâ ké ka kɔɔ̀ sâ né ké ter bieé njií den ye: Nùà Dueè, Nùà joloò mé Nùà gècên, wò ndeè ju felè bɔ̀ nùàr wɔ́ŋ dɔɔ́ŋ tueé nde né heèh wa? Bɔ̀ɔ́ mé lé naâ béh wulá, wò cio beèh mé bɔ́ bie nde né heèh ndɔ wa?»