“Nangmi lawng he ang camaw pakhat Pateng khaw huhsit nawh ham ngaithuen uh. Atak tang kavan thui u, ahimi doenkung vanthlaang tah Vaan kah a Pa haiah awm yoeyah u.
Te tila ni Thlaanghing Capa khaw thlaangtloe te bii bi sak ham law nawh tih thlaang kah bii bi ham oen thlaang yahawh te tlang ham oen ah hingna peek ham ni a law,” a tina.
Tede tahe ah kavan thui u, “Nangmi sawah athe aka sai te thung u boel. Thlaang pakhat khat lawng bantang ben na beeng te avan bel atah banvoei ben na beeng te khaw bel sak.
Jesuh lawng, “A Pa, Ahimi sawah khawdawp ngaai hawn! Ahimi lawng a sai he a ming u nawh dawngah ni.” a tina. Ahimi lawng talcung a yueh u tih ahih kah hi-acuu thli te a rek ara u.
Thlaanghuuen lawngtah huuen ham, ngawn ham oen ah phe ham bueng ni a law. Kai tah nangmi lawng hingna te na khueh thaina hamla, asoepbir hingna te na khuehna u thai ham ni ka law.
Khrih Jesuh tah thlaangthawlh thlawn ham dilai la va law ti he tah aka soeng tangtang awl la awm tih lawh koeloe ham koei oen tangna koei ni. Kai tah thlaangthawlh boeih lak ah athe khuet ni;