“Seini ka in-alam ku ne suluhuanen ku. Inggeyinawaan ku sikandin wey ingkahale ku. Igpeuyan ku diye te kandin ka Panisingan ku, wey igpangguhud din diye te langun ne nasud ka matareng ne peggukum ku.
wey miglene diye te kandin ka Panisingan te Manama ne egpekeiling te seleppati. Ne due laheng diye te langit ne migkahi, “Sikeykew ka pinalangge ku ne Anak. Amana a nahale keykew.”
Ne migkahiyan din ka Amey rin, “Ame, ipakita nu ka karesen nu eyew egmabantug ka ngaran nu!” Ne due laheng ne diye egpuun te langit ne migkahi, “Impakita kud e ka karesen ku, piru igpakita ku pad man-e seini.”
Su miggeyinawaan amana te Manama ka me etew kayi te ampew te tane, sikan naa ka imbehey rin ka sabsabeka ne Anak din su eyew ka langun ne egpalintutuu wey egsalig kandin, kene egpatey, ke kene, egpakaangken te umul ne ware egtamanan.
Purisu, egmenuwen te naa te egpakapanalliya te legpad ke egbalaharen ta seini se kaluwasan ne ware egkeilingan? Ka Magbebaye mismu ka an-anayan ne migpataha meyitenged te seini ne kaluwasan, wey impamalehet e degma seini kayi te kanta te seeye se nakarineg kandin.
Su sumale te Kasulatan, “Emun ke egkarineg niyu kuntee ka laheng te Manama, kene niyu pakehala ka me ulu niyu iling te innimu te me kaap-apuan niyu dengan te pegsupak dan te Manama.”