Kinagi pa ni Jesus, “Jerusalem, Jerusalem! Pinabuno mo u propeta hide sakay bábbudasán moy u pinaangay nu Diyos nikam! Sangan a beses ko a sinikap a alagaan u mágyan niko, konna tu paglákáp nu essa a inahin tu sepsep na hide pero inadiyán mo.
Nahatulan hide dipo ummangay dán ti munduway u Anak nu Diyos bilang demlag tu mundu, pero mas ginusto pa nu tolay hide a manatile tu kadiklámman nan tu demlag, dipo madukás u gággimitán de hide.
Mággaadalán kam tu Kasulatan, ta akala moy a tu pamamag-itan ni iye ay magkahod kam ti biyag a awan ti kahád. U Kasulatan a mismo u mangpatunay tungkul nikán,
U makan ay masida, kanya diyan moy iye sikapan a ehyukan. U sikapan moy a ehyukan ay u makan a awan masisida sakay makapangatad ti biyag a awan ti kahad. Hikán a Anak nu Tolay u makapangatad ti biyag a hanggan-hanggan, dipo hikán u inatádden nu Ama ko ti kapangyariyan.”
Dipo kagustuwan nu Ama ko a u atanan ay tumengge sakay maniwala tu Anak ay magkahod ti biyag a awan ti kahád, sakay biyagán ko hide a huway tu katapusan a aldew.”
Kinagi nu Banal a Ispirito sakay u Bábbey a ikasal, “Karon he!” Sakay atanan a makasaneg ti iye ay magkagi be a, “Karon he!” Umadene u atanan a mauwaw; mangalap u masoh tu dinom a makapangatád ti biyag, awan iye ti bayad.