Alagad ibinuyagyag niya an nangyaring ini saen man na lugar. Kaya dai na si Jesus nakakalaog na hayag sa sarong banwa. Duman na sana siya sa luwas kan banwa; asin duman na sana siya tinutuyo kan mga tawong harale sa manlaen-laen na lugar.
Paglusad ni Jesus sa sakayan, nahiling niya an kadakul na tawo. Naherak siya sainda, ta garo sindang mga karnero na mayo nin pastor. Kaya tinukdoan niya sinda nin dakul na bagay.
Mantang rinibong tawo an nagkatiripon, mala ta nagkakatorongtongan na sinda, enot na tinaraman ni Jesus an mga disipulo, “Mag-ingat kamo sa lebadura kan mga Fariseo na iyo an pagsagin-sagin.
Sarong aldaw, kan si Jesus nagtutukdo, yaon duman an mga Fariseo asin an mga paratukdo kan Katogonan na hale sa mga banwaan nin Galilea asin Judea patin sa Jerusalem. Yaon ki Jesus an kapangyarihan nin Kagurangnan sa pagpaomay kan mga naghehelang.
Dai nahaloy, naglibot si Jesus sa mga banwa asin sa mga baryo, naghuhulit kan Marahay na Bareta dapit kan Kahadean nin Dios. Kaiba niya an doseng apostol,
Kan gadanon si Esteban, pinonan man na pasakitan an mga paratubod. Nakadulag an iba sainda sagkod sa Fenecia, Chipre saka sa Antiokia; duman ipinaghulit ninda an ebanghelyo, alagad sa mga Judio sana.
Pakapagpatotoo ninda saka pakapahayag kan tataramon nin Kagurangnan, nagbalik si Pedro saka si Juan sa Jerusalem. Pagpuli ninda, ipinaghulit ninda an Marahay na Bareta sa manlaen-laen na baryo kan Samaria.
An sinasabi sa katogonan iyo ini: “An tataramon nin Dios harani saimo, yaon iyan sa saimong ngoso saka sa saimong puso.”—boot sabihon, an tataramon nin pagtubod na samong ipinaghuhulit.
na ipaghulit mo an mensahe, magmaigot ka sa pagpahayag kaiyan, nasa panahon man o bako; mandagka ka, magsagwe, saka magsadol; gabos gibohon na may kahoyoan asin tanganing makatukdo.