An kaimbodan iyo an hinahanap nin Kagurangnan. Hinampak niya kamo, alagad dai nindo namatean an kulog kaiyan; rinonot niya kamo, alagad dai nanggad kamo nakanood. Nagin matagas an saindong mga payo, asin habo nanggad nindong talikodan an saindong mga kasalan.
Tatawan ko kamo nin bagong puso, asin bubugtakan ko kamo nin bagong espiritu. Hahaleon ko sa saindo an sutil na pusong gapo asin tatawan ko kamo nin pusong makinuyog.
Pinapadalagan daw sa kagapoan an kabayo? Ipinag-aarado daw an baka sa dagat? Alagad an hustisya ginibo nindong hudong asin an tama ginibo nindong sala.
An banhi na nakasabwag sa lugar na magapo garo an mga tawo na kan madangog an tataramon nin Dios, maogmang minaako kaiyan. Alagad bakong hararom an pakagamot kaiyan; minatubod sinda sa halipot sanang panahon, alagad minasuhay sinda kun binabalo.
“May sarong paraoma na nagsabwag nin banhi. Mantang isinasabwag niya an banhi, nahulog an iba sa dalan; nagkatorongtongan iyan, dangan tinuka kan mga gamgam.
Ini an sinasabi kan kasuratan, “Ngunyan na aldaw kun madangog nindo an saiyang tingog, dai nindo pagpatagason an saindong mga puso arog kan mga ginikanan nindo na nagtumang sa Dios kaidto.”