Nagdapa si Abraham sa daga, alagad napangisi siya kan saiyang isaboot, “Pwede pa daw magkaaki an sarong arog sakong sanggatos na an edad? Pwede pa daw mag-aki si Sara sa edad na nubenta?”
Paladan an saimong pinili asin dinara sa saimong santwaryo tanganing duman mag-erok. Tama na para samo an pagkamarahayon nin saimong harong, nin saimong banal na Templo.
Digdi sa Bukid nin Sion, maandam nin bangkete an Kagurangnan nin mga hukbo para sa gabos na nasyon kan kinaban—sarong bangkete nin masiram na mga pagkakan asin managom na mga arak.
Kamo na mga nag-eerok sa Jerusalem dai na magtatangis. Maheherakon an Kagurangnan, asin kun mag-agrangay kamo saiya nganing tabangan, sisimbagon niya kamo.
Mag-ogma kamo kaiba kan Jerusalem; mag-ogma kamo para saiya, kamo gabos na namomoot sa syudad na ini! Mag-ogma kamo ngunyan kaiba niya, kamo gabos na nagmondo para saiya!
Alagad kun dai kamo maghinanyog, hilom akong magtatangis huli kan saindong kapalangkawan; mapait na matangis ako, asin mabulos an sakong luha huli ta nabihag an banwaan nin Kagurangnan.
Nagtatangis na mabalik an sakong banwaan; namimibi mantang sakong pinapangenotan. Dadarahon ko sinda sa mga sapang may tubig, sa sarong patag na agihan tanganing dai sinda madapa. Huli ta saro akong ama para ki Israel asin si Efraim an aki kong matua.”
Kun sarong bubon pa sana nin tubig an sakong payo asin sarong burabod nin luha an mga mata ko, tanganing aldaw-bangging makapagtangis ako para sa mga ginaradan na mga kahimanwa ko.
An nagkapira makakadulag pasiring sa kabukidan siring sa mga salampating tinakot sa mga kapantayan. Sinda gabos mag-aagrangay para sa saindang mga kasalan.
dangan sinabihan, “Maglibot ka sa bilog na syudad nin Jerusalem asin markahan mo an angog kan lambang saro na nag-aagrangay asin nasasakitan huli kan gabos na makauuyam na mga bagay na ginigibo sa syudad.”
Nagsimbag si Jesus, “Kun aram mo sana an balaog nin Dios asin kun siisay an naghahagad saimo nin inomon, ika kutana an mahagad saiya. Tatawan ka kutana niya kan tubig na nagtatao nin buhay.”
Huli ki Cristo, ikinakaogma ko an mga kaluyahan, mga pagtuya-tuya, mga pagtios, mga kasakitan saka mga kadipisilan. Huli ta kun ako maluya, dangan ako makosog.
Paladan an tawong nagdadanay na maimbod sa panahon nin mga pagbalo, huli ta kun matagalan niya iyan, maako siya kan korona nin buhay na ipinanuga nin Dios sa mga namomoot saiya.
Nadangog ko an sarong makosog na tingog hale sa trono na nagsabi, “Ngunyan an erokan nin Dios nasa mga tawo na! An Dios mismo mag-eerok kaiba ninda asin sinda magigin banwaan niya. An mismong Dios an magigin kaiba ninda asin siya an magigin Dios ninda.