21 Nagsaboot an mga paratukdo kan Katogonan asin an mga Fariseo, “Siisay an tawong ini na naglalanghad sa Dios? Bakong an Dios sana an makakapatawad nin mga kasalan?”
Dangan nagkumpisal ako kan sakong kasalan saimo; dai ko tinago an mga sala kong gibo. Nagsabi ako, “Ikukumpisal ko an sakong mga kasalan sa Kagurangnan,” asin pinatawad mo an gabos kong kalapasan.
“Madya, mag-olay kita,” an sabi nin Kagurangnan. “Maski arog kapula sa dugo an saimong mga kasalan magigin maputi iyan siring sa nyebe; maski iyan arog kapula sa purpura, iyan magigin siring sa puting telang lana.
Kagurangnan, dangoga kami. Kagurangnan, patawada kami. Kagurangnan, hinanyoga kami asin paghiro! Maghidali ka, tanganing maaraman kan gabos na ika an Dios! Saimo an syudad asin an banwaan na ini.”
Pakadangog kaini kan Halangkaw na Padi, ginisi niya an sulot niyang gubing asin nagsabi, “An tawong ini naglanghad sa Dios! Dai na kita nangangaipo nin mga saksi! Nadangog nindo ngunyan an saiyang paglanghad!
Ipahiling nindo sa gibo na kamo nagbakle na. Dai kamo mangahas na mag-isip na makakaligtas kamo sa padusa huli ta ama nindo si Abraham. Sinasabihan ko kamo, na sa mga gapong ini an Dios makakagibo nin mga aki para ki Abraham.
Sarong aldaw, kan si Jesus nagtutukdo, yaon duman an mga Fariseo asin an mga paratukdo kan Katogonan na hale sa mga banwaan nin Galilea asin Judea patin sa Jerusalem. Yaon ki Jesus an kapangyarihan nin Kagurangnan sa pagpaomay kan mga naghehelang.
Sinimbag ninda si Jesus, “Dai mi ika gagapoon huli sa mga marhay mong gibo, kundi huli ta naglanghad ka sa Dios! Tawo ka sana, alagad nagsasabi kang ika Dios!”