Dangan nagkumpisal ako kan sakong kasalan saimo; dai ko tinago an mga sala kong gibo. Nagsabi ako, “Ikukumpisal ko an sakong mga kasalan sa Kagurangnan,” asin pinatawad mo an gabos kong kalapasan.
Pakatapos kan gabos niyang kasakitan, magkakaigwa giraray siya nin kaogmahan; maaaraman niyang dai nasayang an saiyang pagtios. An maimbod kong sorogoon, na sakong nawiwilihan, iyo an mapasan kan padusa kan kadaklan asin huli sa saiya sinda sakong papatawadon.
Mayo nin ibang dios na arog saimo, Kagurangnan; pinapatawad mo an kasalan kan mga natada sa saimong banwaan. Dai ka naanggot sagkod pa man, kundi nawiwili ka sa pagpahiling sa samo kan saimong danay na pagkamoot.
“Ama, mawot ko na sinda man na itinao mo sako makaiba ko kun saen ako, nganing mahiling ninda an kamurawayan na itinao mo sako; huli ta namotan mo ako bago lalangon an kinaban.
Ngunyan asin sa gabos na oras, ikakaligtas niya an mga minadolok sa Dios sa paagi niya, huli ta nabubuhay siya sagkod lamang tanganing makimaherak sa Dios para sainda.
“An may talinga, magdangog sa sinasabi kan Espiritu sa mga simbahan! “Sa mga manggagana, itatao ko an deretsong magkakan kan bunga kan kahoy nin buhay na nasa Paraiso nin Dios.