Makikilaban an Kagurangnan siring kan ginibo niya sa Bukid nin Perazim asin sa kapantayan nin Gibeon, tanganing mangyari an saiyang plano—maski dipisil masabotan an saiyang mga gibo. Tataposon niya an saiyang trabaho, an misteryo niyang trabaho.
Alagad kun dai kamo maghinanyog, hilom akong magtatangis huli kan saindong kapalangkawan; mapait na matangis ako, asin mabulos an sakong luha huli ta nabihag an banwaan nin Kagurangnan.
Alagad, Kagurangnan, dai ko hinagad saimo na padarahan mo sinda nin kasakitan. Dai ako nagmamawot nin panahon nin kahorasaan para sainda. Kagurangnan, naaaraman mo ini; naaaraman mo an sinabi ko.
Kun sarong bubon pa sana nin tubig an sakong payo asin sarong burabod nin luha an mga mata ko, tanganing aldaw-bangging makapagtangis ako para sa mga ginaradan na mga kahimanwa ko.
“Mapapabayaan taka daw, O Israel? Matitios ko daw na bayaan ka? Pwede daw na raoton taka siring kan ginibo ko sa Adma, o gibohon saimo an ginibo ko sa Zeboiim? Dai minatugot an sakong puso na gibohon ko iyan! Dakula nin marahay an sakong pagkamoot saimo.