Alagad dakul pa an ginigibo mo para sako, O Kagurangnan Dios; nagtaram ka man manongod sa sakuyang kapagarakian sa maabot na panahon. Ipinahiling mo ini sa sarong tawo, O Kagurangnan Dios!
Kaya ipinaapod niya saka tinaraman, ‘Ano ining nadadangog ko manongod saimo? Tawe ako nin kwenta kan palakaw mo sa pagsadiri ko huli ta dai ka na pwedeng mamahala kaiyan.’
‘Sinasabihan ko kamo,’ an simbag niya, ‘an siisay man na igwa, tatawan pa nin mas dakul; alagad an siisay man na mayo, kukuahan pa maski kan kadikit na sadiri niya.