Nagtaram saiya an Kagurangnan, “Siisay an nagtatao nin ngoso sa tawo? Siisay an may kapangyarihan na gibohon siyang bongog o pola, may pakahiling o buta? Bakong ako, an Kagurangnan?
Maabot an aldaw na maawit an mga tawo, “Magpapasalamat ako saimo, Kagurangnan! Anggot ka sako kaidto, alagad rinanga mo ako ngunyan asin bako ka nang anggot sako.
Dangan inunat nin Kagurangnan an saiyang kamot, dinutaan an sakong ngoso, saka sinabihan ako, “Paghinanyog, itinatao ko saimo an mga tataramon na dapat mong itaram.
“Kun mangyari na iyan, papakosogon ko an banwaan nin Israel, dangan tutugotan taka, Ezekiel, na magtaram sa pandangog kan gabos tanganing maaraman ninda na ako an Kagurangnan.”
Dangan kun magtaram giraray ako saimo, bubukasan ko an saimong ngoso asin tataraman mo sinda na ako, an Kagurangnan Dios, an nagtataram. An iba sainda madangog alagad an iba dai, huli ta saro sindang nasyon nin mga rebelde.”
Kan bisperang banggi kan saiyang pag-abot namatean ko an mapangyaring presensya nin Kagurangnan. Pagkaaga, pag-abot kan lalaki, ibinalik na sako nin Kagurangnan an kapangyarihan sa pagtaram dangan bako na akong pola.
Pakapaluwasa ni Jesus kan demonyo, nakataram tolos an lalaki. Nagngalas an mga tawo. “Dai pa kita nakahiling nin arog kaini sa bilog na Israel!” an sabi ninda.
Alagad huli ta dai ka nagtubod sa mga sinabi ko na mangyayari pag-abot kan talaan na panahon, mapopola ka sagkod sa aldaw na maotob an mga itinaram ko saimo.”