“Kamo an sakuyang banwaan, kaya dai nanggad nindo pagkakanon an karne kan arin man na hayop na ginadan nin mga lalaw na hayop; itao nindo iyan sa mga ayam.
tanganing dai madigtaan an saiyang mga aki sa tahaw kan saiyang banwaan; huli ta ako an Kagurangnan, asin ako an naglaen saiya bilang Halangkaw na Padi.”
alagad nin huli ta may kaninan siya, dai siya pwedeng magrani sa panlipod na kurtina o sa altar. Dai niya dapat pagdigtaan an mga banal na bagay na ini, huli ta ako an Kagurangnan, asin ako an nagpapabanal kan mga iyan.”
Kaipuhan na midbidon kan banwaan na an padi banal huli ta siya an minadara sako kan mga dolot na pagkakan. Ako an Kagurangnan; ako banal asin ako an nagpapabanal sa sakong banwaan.
Namomotan kong mga tugang, an gabos na panugang ini para sato. Kaya linigan ta an satong sadiri sa mga bagay na nakakaati sa satong hawak asin kalag. Mamuhay kitang tunay na banal, na may pagkatakot sa Dios.
Nagsabi si Josue sa mga Tawo, “Alagad tibaad dai kamo makapaglingkod sa Kagurangnan. Siya sarong Dios na banal; sarong maimon na Dios. Dai niya mapapatawad an saindong mga kasalan asin kasombikalan.