An mga gobernador na ini nagpapadara man nin sebada asin dagami saen man ini kaipuhan, para sa mga kabayong pangkarwahe asin para sa mga hayop na pantrabaho.
Nagsimbag si Eliseo, “Hinanyoga ining sinasabi nin Kagurangnan: ‘Sa aga, sa siring kaining oras, makakabakal ka sa Samaria nin tolong kilo kan pinakamarahay na trigo o anom na kilo nin sebada sa halagang sarong pedaso nin plata.’”
Dai pa giraray kamo nakakasabot? Dai nindo nagigiromdoman an limang tinapay na ipinakakan ko sa limang ribo katawo? Pirang basket na tada an natipon nindo?
Alagad sinabihan sinda ni Jesus, “Tawe nindo sinda nin makakakan.” Alagad nagsabi sinda, “Igwa sana kita nin limang tinapay asin duwang sira, pwera sana kun magbakal kami nin kakanon para sa gabos na tawong ini.”
Kinua ni Jesus an limang tinapay, nagpasalamat, dangan ipinanao sa mga tawo na nagtuturukaw duman. Siring man an ginibo niya sa duwang sira. Tinawan an gabos sagkod na boot pa ninda.
Nagsimbag si Felipe, “Maski sa halagang dos syentos na kwartang plata na kakanon, dai magkakanigo nganing makakakan an gabos na tawong ini dawa tigdirikit sana.”
Aram nindo an biyaya ni Jesu-Cristo na satong Kagurangnan: maski siya mayaman, nagpakadukha siya dahel saindo, tanganing magin mayaman kamo sa saiyang kadukhaan.
Dakul na gatas itinao kan saindang mga baka asin kanding; napasainda an mga pinakamatabang karnero, baka saka kanding, an pinakamarahay na trigo, sagkod an pinakapiling arak.
Nakadangog ako nin garo tingog na hale sa tahaw kan apat na buhay na linalang na nagsabi, “Sarong takad na trigo sana an mababakal kan sarong aldaw na tandan; tolong takad na sebada sana an mababakal kan sarong aldaw na tandan. Alagad dai mo pagraoton an tanoman nin oliba saka tanoman nin ubas!”