23 Alagad maabot an panahon, asin uminabot na ngani, na an tunay na mga parasamba masamba sa Ama sa espiritu asin sa katotoohan. An pagsambang ini iyo an boot kan Ama.
O Dios ko, aram kong binabalo mo an puso asin nawiwilihan mo an matanos. Sa malinig na puso, boluntad na idinodolot ko ini gabos, asin nahiling ko an saimong banwaan na maogma saka bulahos na nagdodolot saimo.
Hinanyoga, Kagurangnan, an sakong pakimaherak para sa katanosan; himatea an sakuyang inagrangay! Dangoga an sakong pamibi, na gikan sa ngoso na mayo nin daya.
Nakakaagid ka sa salampating nagtatago sa gutak nin sarong gapo. Pahilingan sako an magayon mong lalawogon asin padangogan sako an nakakabihag mong tingog.
Maabot an panahon na an mga tawong natada sa Israel dai na mananarig sa nasyon na kadikit nang magpuho sainda, kundi sa Kagurangnan, an Banal nin Israel, sa bilog na katotoohan.
Nagtaram an Kagurangnan, “An mga tawong ini nagsasabi na nagdodolok sinda sako asin inoomaw ninda ako, alagad an saindang puso harayo sako. An relihiyon ninda gabos sana mga pagsusundon saka mga tradisyon nin tawo na tinoom ninda.
Sinasamba ninda ako aroaldaw, asin sinasabi nindang boot nindang maaraman an sakong mga dalan saka mga pagboot. Sinasabi nindang boot nindang tawan ko sinda nin matanos na mga pagboot asin naoogma sinda sa pagsamba sako.”
Pagkatapos kan gabos na ini, an Juda, an bakong maimbod na tugang nin Israel, nagsagin-sagin na nagbalik sako alagad bakong tudok sa puso an saiyang pagbalik. Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.”
magigin matanos an pagsumpa nindo huli sa sakong ngaran. Dangan makikiolay sako an gabos na mga nasyon na bendisyonan ko sinda, asin oomawon ninda ako.”
Naghanap ako nin saro man lamang na lalaki sa sainda na makakatugdok nin kudal, na makakatindog sa kabtang kan kudal na narumpag tanganing bantayan an daga kun madali ko nang tunawon iyan kan sakong kaanggotan, alagad mayo akong nakua.
Maabot an panahon—asin uya na ngunyan—na magkakasiriblag kamo, mapuruli kamo sa saindong mga harong, dangan babayaan nindo akong nagsosolo. Alagad dai ako nagsosolo, huli ta kaiba ko an Ama.
Sa katotoohan sinasabihan ko kamo, maabot an panahon—yaon na ngani—na madadangog kan mga gadan an tingog kan Aki nin Dios asin an mga magdangog saiya mabubuhay.
Saksi ko an Dios na danay ko kamong iniiba sa pamibi ko—an Dios na pinaglilingkodan ko nin tudok sa puso sa paagi kan paghulit kan Marahay na Bareta dapit sa saiyang Aki.
Huli ta dai nindo inako an espiritu nin kaoripnan tanganing matakot giraray kamo, kundi inako nindo an espiritu nin pagigin aki nin Dios, dangan sa paagi kan kapangyarihan kan Espiritu nin Dios, makakaapod kita saiya, “Ama, Ama ko!”
Siring man tinatabangan kita kan Espiritu sa satong mga kaluyahan. Dai kita tataong mamibi siring sa maninigo, alagad an Espiritu na mismo an nakikimaherak sa Dios para sato, sa mga inagrangay na dai ta ikakapahayag sa mga tataramon.
Kita an tunay na pagkaniserkomsisyonado, bakong sinda; huli ta nagsasamba kita sa Dios sa paagi nin Espiritu asin nagmumuraway diyan ki Cristo Jesus. Dai kita nananarig sa seremonya sa hawak,
“Kaya ngunyan matakot kamo sa Kagurangnan,” an olay ni Josue. “Tunay asin maimbod nindo siyang paglingkodan. Halea nindo an mga dios-dios na dating sinasamba kan saindong mga ginikanan sa Mesopotamia saka sa Egipto; an Kagurangnan sana an saindong paglingkodan.
Alagad kamo an piniling rasa, mga padi kan Hade, sarong nasyon na banal, saka mga tawong sadiri nin Dios. Pinili kamo tanganing magbareta kan mga makangangalas na gibo nin Dios na iyo an nag-apod saindo hale sa kadikloman pasiring sa saiyang makangangalas na liwanag.
Matakot kamo sa Kagurangnan asin maimbod na paglingkodan nindo siya sa bilog nindong puso. Giromdoma nindo an darakulang mga bagay na ginibo niya para saindo.