Jerusalem, sumakat ka sa sarong halangkaw na bukid asin ipahayag mo an marahay na bareta! Magkurahaw ka sa makosog na tingog, Sion; ibalangibog mo an marahay na bareta! Magtaram ka asin dai ka matakot. Sabihi an mga banwa nin Juda, “Uya na an saindong Dios!”
“Kamo na mga nag-aagi, mayo daw nin halaga ini saindo? Hilinga kun igwa nin kamondoan arog kan sakuyang kamondoan, na dinadara sako nin Kagurangnan kan aldaw nin labi-labi niyang kaanggotan.
Naggibo sinda nin sarong korona nin sangang matonok asin ikinorona saiya; dangan pinakapotan ninda sa saiyang toong kamot an sarong badas; nagluhod sinda sa atubangan niya saka pinagtuya-tuya siya, “Mabuhay an Hade kan mga Judio!”
Danay na hilingon ta si Jesus, na iyo an sinasarigan kan satong pagtubod poon sa kapinonan sagkod sa kataposan. Tinios niya an krus asin dai pinahalagahan an kasosopgan kaiyan huli kan kaogmahan na naghahalat saiya; ngunyan nagtutukaw siya sa too kan trono nin Dios.